| |
డని నకృతాస్త్రుఁ డైనను నిరాయుధుఁ డైన నిశాటకోటికిం
జెనకఁగ రాదు కౌశికుఁడు చెప్పఁగఁ గేవలసంయమీంద్రుఁడే.
| 204
|
| చ. |
అతులతపంబునందు బలమందు మతిన్ ఘనభూతి లోకవి
శ్రుతుఁ డితఁ డానిశాచరులఁ ద్రుంప సమర్థుఁడ యీమిషంబునన్
హితమతి నీతనూభవున కెంతయు మే లొనఁగూర్పఁగోరి నీ
సుతుఁ గొనిపోవ వచ్చె నిటు సూనృత మొప్పఁగ నింక నెమ్మదిన్.
| 205
|
| క. |
వేవేగ నీతనూజుని, భూవర కౌశికున కిచ్చి పుచ్చుము వేడ్కన్
నావుడు ముదితుం డగుచున్, భూవినుతుల రామలక్ష్మణులఁ జీరి తగన్.
| 206
|
రామలక్ష్మణులు విశ్వామిత్రువెంట నరుగుట
| క. |
పుణ్యాహవాచనంబులు, పుణ్యమునివసిష్ఠమంత్రిభూసురనానా
పుణ్యాశీర్వాదంబులు, పుణ్యోత్సవఘోషణములుఁ బొరిఁబొరిఁ జెలఁగన్.
| 207
|
| క. |
తనకులకాంతలుఁ దానును, గనుఁగొని దీవించి మస్తకఘ్రాణము లిం
పెనయఁగఁ జేయుచుఁ గౌశిక, ముని చేతికి నిచ్చె సుతుల మోదం బెసఁగన్.
| 208
|
| తే. |
అపుడు సుఖవాయువులు వీచె నమరు లోలిఁ, బుష్పవర్షము గురిసిరి భూరిదివ్య
శంఖదుందుభిస్వనములు చదలఁ జెలఁగె, ముదితులై రెల్లసురలు సన్మునులు జనులు.
| 209
|
| మ. |
అతులోత్సాహధురీణు లై పటుతరజ్యాంతర్ధనుఃపాణు లై
తతగోధాంచితభర్మనిర్మితభుజత్రాణాంగులీత్రాణు లై
యుతబాణోన్నతతూణు లై బిరుదకేయూరాఢ్యదోస్స్థూణు లై
ప్రతతస్ఫీతకృపాణు లై త్రిభువనత్రాణైకపారీణు లై.
| 210
|
| వ. |
ఆరాజన్యకుమారులు మణిగణాలంకారశోభితాకారు లై శివునివెనుకం జనువినా
యకకుమారులుంబోలె నవ్విశ్వామిత్రువెనుక సార్ధయోజనం బరిగి సరయువు
దక్షిణతీరంబు సేర నెలమి నచ్చటఁ గౌశికుండు రామచంద్రు నవలోకించి.
| 211
|
| ఉ. |
ఆఁకలి నీరువట్టు శ్రమ మంగవిపాటన మార్తితి జూర్తి నిం
జోఁకక యుండ విద్య లొగి సొంపుగ నీ కుపదేశ మిచ్చెదం
దేఁకువ నారిపూరమున దిగ్గన శుద్ధి యొనర్చి ర మ్మనన్
వీఁక రఘూద్వహుండును బవిత్రజలంబుల వార్చి వచ్చినన్.
| 212
|
| క. |
బలయు నతిబలయు ననువి, ద్యలు సన నుపదేశ మిచ్చి యమ్ముని యీవి
ద్యలు కమలాసనునితనూ, జలు మార్గము లేఁగుచోట జపియింతు రొగిన్.
| 213
|
| క. |
ఇవి జపియించిన రఘుసం, భవ సుప్తుఁడ వైన మఱి ప్రమత్తుఁడ వైనన్
భువి రాక్షసభయములు చెం, దవు దుర్దశ లెల్లఁ బాయుఁ దద్దయు నీకున్.
| 214
|
| వ. |
మఱియు నివ్విద్యలవిశేషంబులు.
| 215
|
| క. |
అమరఁ బఠించిన సౌభా, గ్యమున నెఱుక బుద్ధినిశ్చయంబున దాక్షి
ణ్యమున బలంబున భుజశౌ, ర్యమునఁ ద్రిలోకముల నీకుఁ బ్రతి లేకుండున్.
| 216
|
