క. | [1]గగనంబున కి ట్లెగయుచు, ఖగపతి యంగదునితోడ గ్రక్కున మీరల్ | 758 |
వ. | అని పలికి సంపాతి పోయిన నంగదుండు కపులం గనుంగొని మన మింక సంపా | 759 |
సీ. | జగములు ముంపంగ సమకొన్నకైవడి, నుద్వేలముగ నుబ్బుచున్నదానిఁ | 760 |
క. | కొందఱు శైత్యము నొందిరి, కొందఱు కూర్చుండి రచటఁ గొండఱు భయముం | 761 |
వ. | అప్పు డంగదుండు వారలభయం బెఱింగి వెఱవకుం డనుచుఁ బలికి యెల్లి వారి | 762 |
ఉ. | శోకముఁ బొందు నేఘనుఁడు శోకము కాలవిషంబు శోక ము | 763 |
వ. | కావున శోకం బుడిగి వినుండు. | 764 |
ఉ. | ఎవ్వఁడు రామమోదకరుఁ డెవ్వఁడు భానుజవాక్యపాలకుం | 765 |
క. | వననిధి నవలీలం గడ, చనువానిప్రసాద మొంది సతులు గృహంబుల్ | |
- ↑ క. గగనంబున క ట్టెగసిన, ఖగపతి నంగదుఁడు చూచి కవుల మనుప నీ
ఖగపతి సీతావృత్తము, నెగడఁగ వినిపించి చనియె నిజగృహమునకున్.
వ. అని పలికి యంగదుండు వనచరులార మన మింక.....నవ్వానరవీరులు, పా. అ.