| క. | చలదంబుజసైకతశై, వలచక్రొత్పలతరంగవరబంధూకం | 292 |
| మ. | అదె వైదేహి ప్రసన్నవక్త్ర మదె రమ్యం బైనవేణీభరం | 293 |
| వ. | అతం డచ్చట లేదు సీత యొండెడ నున్నది వెదక నటకు మనము వోవలయు. | 294 |
| క. | అనవుడు నగుఁ గా కని తన, యనుజుండును దాను నచటి యగసానుగుహా | 295 |
| క. | చాలఁ బరీక్షించితి మీ, శైలంబున నెచట భూమిజం గాన మయో | 296 |
| క. | జననాథ నీవు శోకం, బునఁ దూలకు వేగ సీతఁ బొందెదు నెయ్యం | 297 |
| వ. | అనవుడు రాముండు దుఃఖవాక్యంబుల సౌమిత్రి కి ట్లనియె. | 298 |
| చ. | సరసుల సైకతస్థలుల శైలనితంబములన్ గిరీంద్రగ | 299 |
| చ. | వెదకితి మెల్లచోట్లఁ బృథివీసుతఁ గానమ యింక నేమి సే | 300 |
| వ. | అని విచారించి రాముం డంతరంగంబున. | 301 |
| సీ. | చపలదృష్టులఁ గని శార్దూలములు సంపు, నధరంబుఁ గని చిల్క లలమి యేఁచుఁ | 302 |
