| | త్తంబులు గంటి నన్ను వసుధాసుతతో నెడఁబాపి చాల దూ | 223 |
| క. | పుడమిసుతఁ బాసి లక్ష్మణ, యెడదవ్వుల నీవు వేగ మేతేర నినుం | 224 |
లక్ష్మణుఁడు సీతను విడిచి వచ్చినందులకై రాముఁడు చింతించుట
| క. | జగతీసుత యట నీల్గెనొ, ఖగమృగరాక్షసచయంబు గ్రహియించెనొ య | 225 |
| చ. | ఎన యగు రాజ్యమున్ విడిచి యే నతిదీనుఁడ నై చరింపంగా | 226 |
| క. | కమలాక్షి లేని ధరణీ, సముదంచితరాజ్య మేల చనఁగ ధనేశ | 227 |
| క. | అమలగుణ నమరకన్యా, సమ నుర్వీతినయఁ బాసి క్షణ మైనం బ్రా | 228 |
| క. | ప్రాణములకంటెఁ బ్రియ యగు, ప్రాణిశ్వరి సీతఁ బాసి ప్రాణంబులతో | 229 |
| క. | జనకజయు నేను లేమికి, మనమునఁ గౌసల్య వంది మరణము నొందుం | 230 |
| మ. | ఖరు నేఁ జంపినయానిమిత్తమున నుగ్రక్రోధి యై రాక్షసే | 231 |
| క. | సుదతి నటు గాచుకొని తగఁ, గదలక యుండు మని నిన్నుఁ గావలివెట్టన్ | 232 |
| వ. | అనిన విని సౌమిత్రి యన్నతో నిట్లనియె. | 233 |
లక్ష్మణుఁ డన్నతోఁ దాను సీతను విడిచివచ్చినందులకుఁ గారణము నెఱిఁగించుట
| క. | అలమారీచుఁడు దవ్వుల, బల మఱి నీపలుకు గాఁగఁ బటుమతితోడన్ | 234 |
| మ. | అలఘుం డారఘురాముఁ డాతురదశన్ హాలక్ష్మణా భ్రాతృవ | |
