| | జనకజ మీ రశోకవనసద్మమునం దిడికొంచు నింతిఁ ద | 210 |
| క. | భూమిజ నశోకవనికా, భూమికిఁ గొనిపోయి యచటఁ బొలు పగుచోటన్ | 211 |
| క. | అవనిజ లక్ష్మణుఁ దనప్రియుఁ, డవురామవిభుం దలంచి యాత్మను వంతల్ | 212 |
| వ. | అంత నిక్కడ. | 213 |
| శా. | మారీచుం బరిమార్చి వేగమున రామక్షోణినాథుండు రా | 214 |
| క. | తలఁ కొందుచు ని ట్లను నతి, బలుఁ డగు లక్ష్మణుఁడు లేనిపట్టున సుగుణో | 215 |
| క. | ఆమారీచునికృత్రిమ, భీమస్వరము విని సీత బెగ్గిలి వింటే | 216 |
| క. | అనుచుం గడుదీనతతో, జనకజ పంచిన మదీయసన్నిధికి వెసం | 217 |
| తే. | అశనిసంకాశభీషణం బైననాని, శాతబాణంబు నెఱ నాటి చచ్చునపుడు | 218 |
| క. | ఆదుస్సహనాదము విని, యేదుర్దశఁ బొందిరో మహీపుత్రియు నా | 219 |
| క. | సౌమిత్రికి భూపుత్రికి, సేమంబులు గలుగ నాత్మఁ జింతించుచు ను | 220 |
| క. | తా మప్రదక్షిణంబుగ, భూమీశునిఁ దిరిగి వచ్చి పొరిఁ బక్షిమృగ | 221 |
| క. | మనమునఁ గుందుచు భిన్నా, ననుఁ డై లక్ష్మణుఁడు గదిసి నన్ వామకరం | 222 |
| ఉ. | పంబినవేడ్కతో మరలి పద్దతి వచ్చుచుఁ బెక్కుదుర్నిమి | |
