| | బరఁగఁగఁ గాంచనకాంచిన్, నెరవుగఁ దాపించి యున్ననీలముఁబోలెన్. | 157 |
| క. | అలఘుశ్యామలవర్ణ ము, గలరావణుతనువుఁ జెంది కనకప్రభ శో | 158 |
| క. | జనకజభూషణగణని, స్వనముల దశకంధరుండు చాలఁగ మెఱసెన్ | 159 |
| క. | రమణీయ హేమరుచివి, భ్రమ యగునలసీతచేత రావణుఁ డొప్పెం | 160 |
| క. | అతిరమ్యము లగుధరణీ, సుతకనదతిశుద్ధకనకశుభభూషణముల్ | 161 |
| క. | ఖలుచేఁ జెఱఁబడి భీతిం, గలఁగెడుసీతఁ గని దైన్యకలితుఁడు విగతో | 162 |
| క. | నలినులు భీతిన్ ముకుళాం, చలలును విధ్వస్తవారిజలును నిరుచ్ఛ్వా | 163 |
| క. | జనకజదైన్యము గనుఁగొని, వనదేవత లధికభీతి వడఁకుచు దుఃఖం | 164 |
| క. | క్షోణీసుత యపు డాత్మను, క్షీణవ్రత నైతి శత్రుచేఁ జెఱఁబడితిం | 165 |
| క. | భూనాథుఁడు సౌమిత్రియు, నే నీగతిఁ జిక్కువడుట నె ట్లెఱిఁగెద రీ | 166 |
| వ. | అని వెచ్చ నూర్చి రోషావేశంబున రావణుం గనుంగొని. | 167 |
| ఉ. | అచ్చుగ మాయ పన్ని పతి నక్కడఁ బాయఁగఁ జేసి వంచనన్ | 168 |
| క. | ఖరదూషణాదిరాత్రిం, చరులం బదునాల్గువేల సంగరభూమిం | 169 |
| క | కాలము సేరిన మనుజుఁడు, బాలిశచిత్తంబుతో నపథ్యములఁ గొనం | 170 |
| మ. | జములోకంబున కేఁగుచోఁ గనెదు యుష్మత్కంఠముల్ కాలపా | |
