| |
నఱతునె నింగి మ్రింగుదునె చండదిశాగజదండకాండము
ల్విఱుతునె వారధుల్ పుడిసిలింతునే మందర మంగుటంబునం
జిఱుముదునే జగంబు లఱచేతికిఁ దెత్తునె మత్తకాశినీ.
| 104
|
రావణుఁడు సీతను దొంగిలికొనిపోవుట
| చ. |
మదమున నింద్రుఁ డాదిగ సమస్తనిలింపుల వెట్టిగొన్ననా
యెదుర మృగాక్షి నీ వకట హీనపరాక్రము రాము గీముఁ జె
ప్పెద విటు సూడు న న్ననుచు బిట్టునిజాకృతితోడ నిల్చెని
ర్వదిభుజశాఖలుం బదిశిరంబులు నోజ యొనర్పఁ జూడ్కికిన్.
| 105
|
| వ. |
ఇట్లు నిలిచి తనదుభయంకరాకారంబునకు మూర్ఛం బొంది పుడమిం బడి యు
న్నజనకతనయం బొదివి పట్టి రథంబుపయిం బెట్టి లంకాభిముఖుండై గగనగమనం
బునం జన నయ్యింతియుం గొంతతడవునకుఁ దెలిసి దెసలు గలయం గనుగొని.
| 106
|
| చ. |
ననుఁ జెఱగొంచు రావణుఁడు నా నొకరక్కసుఁ డేఁగుచున్న వా
డినకులరాజరత్నమ శుభేక్షణ లక్ష్మణ తేరు వేగమై
చనియెడు రాఁగదే యెఱుక సాలక తమ్ముఁడ నిన్ను నప్పు డే
ననుచితభంగి నిష్ఠురము లాడినపాపఫలంబు గాంచితిన్.
| 107
|
| ఉ |
ఓనరనాథ యిద్ధగతి నొక్కనిశాచరుఁ డాననంబు లీ
రేను ధరించినాఁడు నను నెక్కటిఁ దోకొనిపోవుచున్నవాఁ
డే నొకదిక్కు లేక యిదె యేడ్చుచుఁ జీరుచు నున్నదాన నీ
లోనన రాఁగదే నిఖిలకలోకశరణ్య మదీయరక్షకున్.
| 108
|
| శా. |
ఓహో నామొఱ యెవ్వరున్ విననియ ట్లున్నా రొకం డైన మీ
బాహాదర్ప మెలర్పఁ దాఁకఁ దగదే బందీవిమోక్షంబు మీ
కాహా పుణ్యము గాదె కీర్తి యరుదే యాలింపరే యోరి వై
దేహిం దెత్తువే యంచు నడ్డపడరే దిక్పాలు రీద్రోహికిన్.
| 109
|
| ఉ. |
వెండియు సీత శోకమున విహ్వలభావము తల్లడంబు నొం
డొండ మనంబునం గదుర నో రఘువల్లభ యో నృపాల యు
ద్దండత నన్ను నొక్కబలుదైత్యుఁడు వే కొని పాఱిఁ జొచ్చెఁ గో
దండభుజుండ వై కదిసి దానవుఁ ద్రుంపఁ గడంగవే వెసన్.
| 110
|
