| ఆ. |
అనుచు నక్కుమారుఁ డవనతుం డై దృష్టి, నిగుడునంతదాఁక మగిడి మగిడి
పర్ణశాలదిక్కు పలుమఱుఁ గనుఁగొంచు, నరిగె నంత నిట దశాననుండు.
| 81
|
రావణుఁడు సన్న్యాసివేషంబున సీతకడకు వచ్చుట
| సీ. |
తుదివ్రేల నెగసనఁ ద్రోచినపుదియబొ, ట్టురుఫాలపట్టిక నుల్లసిల్లఁ
దులసీదళాంకితతుచ్ఛశిఖాపుచ్ఛ, మలవడ నునుఁదల నంద మొందఁ
గావిగోఁచియుఁ గుశగ్రంథులుఁ బెనఁచిన, ముక్కోల వలపలిముష్టి నమర
నిర్మలజలములు నిండ నించిన కమం, డలువు డాకేల బెడంగు మిగుల
నిట్లు భిక్షువేషము ధరియించి కపట, వార్దకంబు నటించుచు వచ్చి పర్ణ
శాలవాకిటఁ బథిపరిశ్రాంతి నొంది, యల్ల మెల్లన హరిహరి యనుచు నిలిచె.
| 82
|
| వ. |
ఇట్లు నిలిచి కెలంకు లరయుచుం దొంగి చూచి పర్ణశాలాభ్యంతరంబున.
| 83
|
| మ. |
హరిణం బిక్కడ కేల వచ్చె విభు నే న ట్లేల పొమ్మంటి నా
ర్తరవం బేటికిఁ బుట్టె నట్టిమఱఁదిం ద ప్పాడి నొప్పించి యీ
దురితం బేటికిఁ గట్టికొంటి ననుచుం దోఁతెంచుకన్నీటితోఁ
గరపద్మంబును నక్కు సేర్చి వగలం గందంగ నయ్యంగనన్.
| 84
|
| క. |
కనుఁగొని యలరుందూపులు, దనచిత్తము దూరఁ గాఁడఁ దాలిమి దూలన్
మనసిజవికృతిం బొందుచు, మునుమిడికొను కపటమంత్రమును వాతప్పన్.
| 85
|
| సీ. |
వలరాజు పాటించుకవాలారుటమ్ములు, గామినీరూపంబుఁ గాంచె నొక్కొ
భర్మనిర్మితసాలకభంజక దియ్యంపుఁ, జెయ్వఱు దగ నభ్యసించె నొక్కొ
మహితసమ్మోహనమంత్రాధిదేవత, సురుచిరాకృతిఁ బొడసూపె నొక్కొ
లసితసరోవరలావణ్యసంపద, సీతాభిధానంబుఁ జెందె నొక్కొ
యనుచు నడరుకోర్కు లను రాగసాగర, వీచు లగుచు ధైర్యవేలఁ గడవ
నుండి యుండి మఱియు నొకమాయఁ బొందె నా, ననిమిషత్వ మొందె నాత్రిదండి.
| 86
|
| ఉ. |
అప్పుడు సీతయుం బొడమునశ్రులు ఱెప్పల నప్పళించుసొం
పొప్పఁ గుచద్వయంబుపయి నుండక జాఱిన నున్నకొంగు చే
నెప్పటియట్ల కాఁ దిగిచి యెవ్వరొ వీ రొకపెద్ద లంచు న
|
|
