పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/191

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

నిలువక తరుగుల్మాంతర, ములలో వడిఁ బాఱునపుడు మొగుళులు వాఱం
దలతల వెలుఁగుచు నెడనెడఁ, బలుమఱుఁ జందురుఁడుఁ దోఁచుపగిదిం దోఁచున్.

54


వ.

ఇట్లు దోచిన విస్మితుం డగుచు.

55


మ.

కదియం జొప్పడ కంతకంత కట యాకాంతారమధ్యంబునం
దది యెందుం గమియించినం బిదప డయ్యంబాఱుచుం బట్టలే
కిది మాయామృగ మచ్చుగా ననుచు నిం కే దీనిఁ బో నీక చం
పెద దూరం బెలయించె నంచు నలుకం బృథ్వీశుఁ డేతేరఁగన్.

56


క.

మాయాహరిణము మిగులుదు, వాయువు దెగఁబఱతు ధరణివలయము గడతుం
దోయధి దాఁటుదు ననుక్రియఁ, గాయద్యుతు లడర నొక్కగతిఁ దెగి నిగిడెన్.

57

శ్రీరాముఁడు మారీచుని రూపుమాపుట

క.

నిగిడి కడు నలసి యట యొక, మృగయూథముఁ జొరఁగఁ బోవుమెయిఁ దోడనె వెం
దగిలి యగపాటు గని యొఱ, పగువెరవును నిచ్చి రాముఁ డయ్యేణంబున్.

58


శా.

చంచత్కాంచనకంకపత్రము ధనుర్జ్యావల్లి సంధించి ర
త్నాంచత్పుంఖముఁ గర్ణచుంబితముగా నాకృష్టిఁ గావించి క్ర
మ్మించుంగీలలు గ్రమ్మ నేయ నదియున్ మే నుచ్చి హా లక్ష్మణా
యంచుం గూలె నిజాకృతిం బుడమిపై నయ్యస్త్రపాతంబునన్.

59


వ.

అట్లు గూలి గతాసుఁ డగునమ్మారీచుఘోరాకారంబు సూచి విస్మితుం డగుచు
రఘువరుం డంతర్గతంబున.

60


ఉ.

తమ్ముఁడు సెప్పినట్ల బలుదానవుఁ డయ్యెఁ గురంగ మక్కటా
యిమ్మొఱ కమ్మహాత్ముఁడు మహీజయు నెంతఁ దలంకిరో కదే
యిమ్మెయిఁ గీడు సేయువిధి కెవ్వ రసాధ్యులు నేఁడు వారలం
గ్రమ్మఱఁ జూడఁ గందునొకొ కాననొకో ధృతి దూలె నెట్లొకో.

61


క.

నను మాయామృగ మై వడి, దనుజుం డిట దెచ్చె నచటఁ దమ్ముని నెమ్మై
ఘనదైత్యులు పొదివిరొకో, జనకజ యే మయ్యెనొ మది శంకించెఁ గడున్.

62


తే.

అనుచు వేగంబ రఘురాముఁ డచట మాయ, మెగము వధియించి కైకొని వగలు వొదువు