పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/188

ఉ.⁠

అత్తఱి నెమ్మొగంబుజిగి నచ్చపువెన్నెల గాయ నింపు ద ళ్కొత్తుసమీపభూజముల నొయ్యనఁ బువ్వులు గోయుచున్న రా జోత్తముదేవి చూచెఁ జిగు [1]రొత్తెడువేడ్కలు సందడింపఁగన్ గ్రొత్తమెఱుంగు లేణమునకుం దనకున్ నడు మెల్ల నిండఁగన్.

⁠ 26

మహా.⁠

ధరణీసంజాత ప్రీతిం దనుఁ గనుఁగొన నుద్యద్గతిం బాఱుఁ దాఱుం బొరి డాయుం బూరి మేయుం బొలుపుగ నిగుడుం బొంగుఁ గ్రుంగుం జెలంగుం దిరుగు గుప్పించు మించున్ దెసల నెసఁగ వర్తించు వే చౌకళించున్ గర మొప్ప నిల్చుఁ బొల్చుం గనకహరిణ మక్కాననాంతంబులోనన్.

⁠ 27

క.⁠

(మరగినవిధమునఁ జేరువఁ, దిరుగుఁ బసికొనుచుఁ గలయఁ దృణములు వెదకున్ ఖురపుటమునఁ గడు పొయ్యన, బరికికొనుచుఁ జక్క నిలుచుఁ బలుమఱు నెదురన్).

⁠ 28

క.⁠

ఈలీలం బొలయఁగ నా, లోలాక్షి విలోల యై వికిలోకించి మహీ పాలుని లక్ష్మణుఁ బిలిచినఁ, జాలఁగ వెస నేఁగి కనిరి సారంగంబున్.

⁠ 29

తే.⁠

అపుడు లక్ష్మణుఁ డేర్పడ నామృగంబు, నద్భుతాకారవిలసన మధికసంశ యాత్ముఁడై చూచి నిజబుద్ధి నసురమాయ, గా నిరూపించి యనియె నగ్రజునితోడ.

⁠ 30

మ⁠

మనలం బిల్చుట భూమిపుత్రి మది నిమ్మాయామృగంబున్ నిజం బని భావింపఁగఁబోలు వీఁ డసుర మాయారూపుఁ డెందేని నొ క్కనెపం బిమ్మెయిఁ జూపి చిక్కు వఱుపంగాఁ జూచె మోహంబునన్ జననాథోత్తమ పట్టఁ జూచెదు సుమీ చర్చింప కుద్యద్గతిన్.

⁠ 31

క.⁠

అని పలుకఁగ నాలోనన, జనకజ పతి డగ్గఱంగఁ జనుదెంచి కనుం గొను రాజముఖ్య యొప్పుల, గని యగునీమృగవిలాసకమనీయగతుల్.

⁠ 32

క.⁠

కరువున గండరువునఁ జి, త్తరువున నినచంద్రరుచులఁ దారలరుచులన్ [2]హరిహరధాత్రాదుల కీ, హరిణము సరిరూపు వడయ నలవియె యెందున్.

⁠ 33

వ.⁠

అనుచు సాభిలాషంబుగాఁ బెక్కుచందంబులం గొనియాడి.

⁠ 34

చ.⁠

అలఘు చరిత్ర దీని వెర వారఁగ నెమ్మెయి నైనఁ బట్టి తే వలయు నరేంద్ర మిమ్ముఁ బనిఁ బంపెడుదాననె దీనిమీఁద మీ రలరుచుఁ జూచుభంగిఁ గని యాడితిఁ గన్నులపండు వెప్పుడున్ గలుగదె యెల్లనాఁడు నధిరేకంబుగ [3]నీమృగరత్న మబ్బినన్.

⁠ 35

చ.⁠

అని కడువేడ్కతోఁ బ్రియుని నామృగలోచన వేఁడినన్ మనం బునఁ గడునుత్సవం బొదవఁ బోయెద నిప్పుడ పట్టి తెచ్చెదం గనుఁగొను మంచుఁ బూన నిజకాంతునితో ననురాగభావసం జనితవికాసభాసి యయి జానకి యి ట్లనుఁ గౌతుకంబునన్.

⁠ 36

1. రొత్తెడునంఘ్రులు.......మెఱుంగు లామృగముకుం దనకున్
2. 'హరిహరవేధాదుల' అనియే వ్రా. ప్ర.
3. నీమృగచర్మ మబ్బినన్