| నఖిలమంత్రిజనసేవితుం డై మరుద్గణవరివృతుం డగువానవుని ధిక్కరింపందగి | 259 |
సీ. | వజ్రాదిసాధనవ్రణకిణాంకిత మగు, మేనఁ జందనచర్చ మెఱయుచుండ | 260 |
శూర్పణఖ రావణునకు నిజపరిభవంబుతెఱం గెఱింగించుట
క. | కని తనవికృతాకారము, గనుఁగొని పౌలస్త్యు లెల్లఁ గడునాశ్చర్యం | 261 |
క. | నీవును నీ ప్రియమంత్రులు, నీవిధమున నున్నఁ జాలు నింతియ నీవా | 262 |
సీ. | కైలాస మెత్తిన నీలావుకరములుఁ, గరములఁ గలపెంపు గాసి గాఁగ | 263 |
వ. | [1]అనిన విని. | 264 |
మహా. | స్ఫుటకోపాటోపభుగ్నభ్రుకుటిదశకమున్ భూరిదృఙ్నిర్గతోల్కా | |
- ↑ 264 మొదలుకొని 277 వఱకుఁ గలపాఠమునకు
చ. అని తనభంగపాటు రిపున గ్రహవృత్తియుఁ దోఁపఁ బల్కినన్
గని విని గోపవర్తనవికారఘనభ్రుకుటీకఠోరరౌ
ద్రనిటలపట్టికాప్రకరదారుణదృక్చయవిస్ఫురోగ్రదం
ష్ట్రనిశితదంతఘట్టనద, శాముఖుఁ డయ్యె దశాస్యుఁ డయ్యెడన్.
క. కనుఁగొని దానవు లందఱు, దనుజాధిప యభయ మిమ్ము దశముఖ యనుచుం
గొనియాడి రతఁడు దగ శూ, ర్పణఖం గని పల్కె నిట్లు భంగము నీకున్.
ఉ. ఎవ్వఁడు సేసె వానినెల వెక్కడ వాఁ డెట వోయె వానిపే
రెవ్వఁడు వాని కిట్టిమద మెవ్వనిచేఁ గలిగెన్ వధింతు వాఁ
డవ్వల నెట్టివాఁ డయిన నత్తెఱఁ గేర్పడఁ జెప్పు మన్న మో
మవ్వల వాంచి శూర్పణఖ యన్నకుఁ జెప్పఁ దొడంగె వంతియున్.
సీ. దశరథుం డనుధరాధవునిపుత్రుఁడు తండ్రి, యాజ్ఞచేఁ దమ్ముండు నాలుఁ దాను
మునివేషములు దాల్చి వనములఁ బదునాల్గు, వర్షంబు లుండంగ వచ్చి నిల్చి
దండకాటవిఁ జొచ్చి తాపసప్రీతిగా, దనుజులఁ ద్రుంచెద ననుచుఁ బూని
విహరించుచుండ నవ్వీరునికులకాంత, త్రైలోక్యసుందరి ధరణిజాత
తోన వర్తింపఁ గన్గొని యేను నీకు, నవ్వధూమణిఁ దెచ్చెద ననుచుఁ జేరి
మెలఁగుటయుఁ బట్టి యిటు వేసె నలుకతోడ, నసు పతితోడఁబుట్టువ ననిన నుఱక.
వ. మఱియు నానరపాలుండు.
క. అలిగి జనస్థానంబునఁ, గలదానవు లెల్ల మీఁదఁ గవిసిన లీలం
పొలియించె నాఖరాదుల, నలవోకయపోలె మదభరాలసుఁ డగుచున్.
ఉ. అనరముఖ్యుఁ డప్పు డసురావలిఁ జంపఁగ నేను జూచితిం
గానఁగ వచ్చు నప్డు తెగ గైకొన వట్రువ యైనవిల్లుఁ బె
ల్లై నభ మెల్లఁ గప్పుచు మహాధ్వనితోఁ జనుదెంచునమ్ములున్
మేనులు ద్రెవ్వి మిట్టిపడి మేదినిఁ గూలునిశాటకోటులున్.
క. అని పలికి యన్నచిత్తము, జనపాలకుదేవి యైన జానకిదెసకుం
జను టెఱిఁగి విను దశానన, వినిపించెద సీతలలితవిభ్రమభంగుల్.