| డెవ్వఁడొ వానిపే [1]రెఱిఁగి యిప్పుడు చెప్పుము నూఱి మ్రింగెదన్. | 158 |
క. | అని పలికిన ఖరుతో న, మ్మనుజేంద్రులపొలుపుఁ బలుపు మహిఁ బంచవటం | 159 |
వ. | [2]మండుచు ఖరుం డంతకాకారులఁ బదునలువుర రాక్షసులం గనుంగొని. | 160 |
చ. | ఇరువురు మర్త్యు లొక్కహరిణేక్షణతోఁ జనుదెంచి దండకాం | 161 |
క. | చనుటయు దనుజుల దవ్వులఁ, గని రాఘవుఁ డనుజుతోడఁ గంటే మనపైఁ | 162 |
చ. | కరమునఁ జూపి శాతవిశిఖంబులుఁ జాపముఁ బుచ్చికొంచు భీ | 163 |
వ. | (అద్దానవు లి ట్లనిరి.) | |
శా. | రక్షోనాయకుఁ డల్గెనేని వశమే రా రామ ప్రాణంబు | 164 |
త. | వైచుటయు నొక్కతెగఁ గత్తివాతియమ్ము | 165 |
ఉ. | వెండియుఁ జండకాండములు వే పదునాల్గు సమగ్రశక్తి ను | 166 |