క. | నినుఁ గని నప్పటఁగోలెను, దనమది సుడివడఁగ రామధరణీశుఁడు నిన్ | 149 |
చ. | అనవుడుఁ బొంగి దానవి రయంబున నయ్యెడ [1]కేఁగుదెంచినం | 150 |
చ. | [2]కొఱవులభంగి మండు మిడిగ్రుడ్డుల నిప్పులు రాల దీప్తి గ్రి | 151 |
వ. | ఇ ట్లన్నిశాచరిం బట్టి లక్ష్మణుం గనుంగొని. | 152 |
లక్ష్మణుఁడు కూర్పణఖముక్కుసెవులు గోయుట
క. | క్రూరులు దుష్టాత్ములు నగు, వారలతో నగవు లెపుడు వలవదు కంటే | 153 |
వ. | కావున దీని నింక విరూపిం జేయు మనుటయు నాసుమిత్రాపుత్రుండు. | 154 |
క. | ఘోరక్రోధంబున న, వ్వీరోత్తమునాజ్ఞ నొక్కవెస నన్నక్తం | 155 |
ఉ. | భంగము నొంది యద్దనుజభామిని దిక్కులు మ్రోయ రోఁజుచున్ | 156 |
క. | పొరలుచు నేడ్చినఁ గని య, చ్చెరువును గ్రోధంబుఁ గదుర శీఘ్రగతిన్ వి | 157 |
ఉ. | ఎవ్వఁడొకో లయాంతకుని నే నని మార్కొని కోఱ మీటె వాఁ | |
- ↑ “కేఁగినం గనుం
గొని మహిజాత నవ్వుటయుఁ గోపము రేఁగ నిదేల నన్నుఁ దాఁ
గనుఁగొని నవ్వె నాసవతి కావల మెట్లు'. అ. ప్ర. - ↑ 151 మొదలుకొని 155 వఱకుఁ గల పాఠమునకు మాఱుగా
“చ. అవని చలింప నైజవికృతాకృతిఁ గయికొని పేర్చి సీతపైఁ
గవిసినఁ జేయి మా టిడుచు గ్రమ్మన లక్ష్మణ దీనిఁ బట్టి యం
గవికలఁ జేయు మన్న నురు గాఢరయంబునఁ గోసె ముక్కునుం
జెవులును గ్రూర ధార విలశీ పిల్లుకు రారమునం గఠోరతన్." వ్రా. ప్ర.