పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/138

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చ.

అఖిలనృపాలలోక మరుదంద నిజాన్వయకీర్తిచంద్రికల్
నిఖిలము గప్పి యొప్ప నయనిర్భరతన్ భరతుండు పాదుకా
ముఖమున రాజ్యభారము సముజ్జ్వలభంగి వెలుంగ భూప్రజా
సుఖము లొనర్చుచుండె గుణసుందరుఁ డగ్రజుశాసనంబునన్.

272


వ.

అక్కడ రామచంద్రుండును జిత్రకూటాశ్రమవాసు లయిన మునులం దగ నా
శ్రయించి సమాధానంబున నుండి భరతుండు మగిడిపోయినవెనుక నచ్చటిము
నులు నయనభ్రుకుటిసంజ్ఞలం దనవల నుపలక్షించుచు నొండొరులం గదిసి మంత
నంబు లాడం గడంగినం దలంకి యీసంభ్రమచేష్టితంబుల కేమి కారణం బొకో
యని విచారించి వితర్కించి కృతాంజలి యగుచుం గులపతి యగుమునివరుం
గనుంగొని.

273


చ.

అనఘ మదీయవ ర్తనమునం దొకదోషము గన్న వారొ నా
యనుజుఁడు లక్ష్మణుండు తన కర్హము గానిగతిం జరించెనో
జనకతనూజ నాకుఁ బరిచర్యలు సేయుతఱిం దపస్వినీ
జనపరిచర్య లేమఱెనొ సంభ్రమకారణ మేమి సంయముల్.

274


క.

అనుడుఁ దపోవృద్ధుం డ, మ్మునివర్యుఁడు రాముతోడ ముదిసినచందం
బునకుం దగ వడఁకుచు ని, ట్లను నోహో నీచరిత్ర మట్టిదె తలఁపన్.

275


శా.

నీయం దింతయుఁ గీడు లేదు ముని వై నీ విమ్మునిశ్రేణితో
ధీయుక్తిం జరియింతు నీయనుజుఁడున్ ధీరుండు సౌమిత్రి దా
నాయుష్మంతుఁడు సర్వసాధుజనసమ్యక్చారుచారిత్రుఁ డా
ర్యాయత్తం బగువర్తనంబు గలకల్యాణాకరుం డారయన్.

276


చ.

రఘువర యివ్వనాంతమున రాక్షను లుండుదు రిమ్మునీంద్రు ల
మ్మఘవదరాతిబాధ లిట మాన్చువిచారము సేయుచున్న వా
రఘచరితుండు గర్వితసహాయుఁడు రావణుతమ్ముఁ డెంతయున్
లఘుమతి భీకరాకృతి గలండు ఖరుం డన నొక్కఁ డిక్కడన్.

277


అద్దురాత్ముండు జనస్థానంబున నుండుఁ దదీయనియోగంబున నిశాచరు లాశ్ర
మాంతగహనాంతరతరుమూలంబుల నొదిఁగి హోమకాలంబుల హుంకార
భయంకరాట్టహాసంబు లెసంగ ఘోరాకారంబులు సూపి యనేకప్రాణిహింస
లు సేయుచుఁ గర్ణమూలంబుల బిట్టార్చుచు స్రుక్స్రువమృద్భాండంబులు పాఱపై
చుచు హవిర్భాగంబుల శోణితంబు గలుపుచుఁ గుశకుసుమసమిత్కలశాదు లె
త్తికొనిపోవుచు నిట్లు తపోధనబాధ లొనర్చుచుండుదు రిది కారణంబుగా ని
చ్చోటు బాసి యొండెడకుం బోవుతలంపున నాతో నాలోచనంబు సేయుచున్న
వారు నానావిధకందమూలఫలంబులం బొలిచి యనతిదూరంబున నొక్కపురా
తనతపోవనం బున్నది యవ్వనం బాశ్రయించెద మిది రాక్షససమీపంబు నీ