| | తండ్రిపనువు నెఱపఁ దపసి యై యడవికి, నేఁగి యున్న రాఘవేంద్రువెనుక | 244 |
| ఉ. | తమ్ముఁడుఁ దాను నొంటిఁ బడి తాపసు లై వనభూమి నుండఁగా | 245 |
| క. | నీసేన విఱిగి పోవఁగ, నాసురగతి నెత్రువఱద లడరఁగఁ బటుబా | 246 |
| తే. | ఏను సమసినవెనుక నీ వేఱు దాఁటు, మనినరోషోక్తులకు నస్మితాస్యుఁ డగుచు | 247 |
| వ. | అనిన విని సంతోషించి గుహుండు మ్రొక్కి రామచంద్రుండు విడిసినయింగుదీ | 248 |
| శా. | క్షోణీరాజ్యము నీకు నిచ్చి ముని యై ఘోరాటవీవాటి న | 249 |
| చ. | అనవుడు నప్పు డాభరతుఁ డమ్మునిపుంగవుకోపచిహ్నముల్ | 250 |
| తే. | అనిన ముద మంది మునినాథుఁ డతనిఁ గాంచి | 251 |
| వ. | అమ్మునీంద్రు వీడ్కొని చనియె నంత నక్కడ సీతాసమేతుం డై రామచంద్రుండు | |
