| |
మై నగ్నిదేవుఁడు మహనీయచరు వటు, దయసేయఁ బుత్రరత్నములఁ బత్ను
లందుఁ బడసియున్న యట్టిసంతోషసం, వర్ధనకము లెల్ల వమ్ము గాఁగఁ
గైకకొఱకు నకట గానకు వీరఘూ, త్తముల పరుగు మనియె దశరథుండు.
| 112
|
| శా. |
స్వచ్ఛందస్థితిఁ గీర్తి దిక్తటములన్ వర్తింపు నేకాతప
త్రచ్ఛాయంబుగ భూమి యేల రఘురత్నం బున్నచో ధర్మముం
బ్రచ్ఛాదించి విభుండు గూర్చు నని నిర్బంధించి యిబ్భంగిఁ దు
చ్ఛేచ్ఛం గైక వరంబు వేఁడె విధితో నెవ్వాఁడు నేర్చుం గటా.
| 113
|
| సీ. |
మంథర తగ వేది మతకంబు లూహించి, కైకకుఁ జెడుబుద్ధి గఱపె నకట
తగదని కినియక దానిమాటలకు నా, చేడియ గడుఁదెంపు సేసె నకట
పాపంపువరములు పత్ని వేఁడినయట్టు, లొడఁబడి వసుధేశుఁ డొసఁగె నకట
యభిషేకవేళ నట్టడవికిఁ బొ మ్మన్నఁ, గొడుకు దానికి నియ్యకొనియె నకట
యన్నమనసు నొచ్చు నని సుమిత్రాపుత్రుఁ, డొండు మదిఁ దలంపుకుండె నకట
ధర్మపథము విడిచి దైవంబు పగవారు, దలఁచినట్లు కీడు దలఁచె నకట.
| 114
|
| వ. |
అని యి ట్లనేకప్రకారంబుల శోకించుచు నెడనెడ నిలువ కప్పురజనంబులు తద్ర
థంబుపిఱుందం జనుదేరం జూచుచు రామచంద్రుం డయోధ్యాపురగోపురంబు
వెడలె నాసమయంబున.
| 115
|
| ఉ. |
ఆనగరంబు వెల్వడి ధశరాత్మజ ముందటఁ గానవచ్చును
ద్యానముఁ జూచి కోమలకరాబ్జమున భుజ మప్పళించుచున్
లేనగ వొప్ప నల్లతరులే మనయేఁగెడుకాననంబు నా
నానసపద్మ మెత్తె వసుధాధిపుఁ డశ్రువితానపంక్తితోన్.
| 116
|
| వ. |
అంత నక్కడ దశరథుండును గౌసల్యాసుమిత్రలకరంబు లవలంబించి యంతఃపు
రంబుచేడియలు తోడరా నధికవిషాదంబుతో నగరు వెలువడి నేత్రంబులం
దొరఁగు బాష్పంబులకతన రామురథమార్గంబు గానరామికిం బెక్కుదెఱంగుల
విలపించుచుం బోవుసమయంబున.
| 117
|
దశరథుండు రామునరణ్యగమనంబునకు విలపించుట
| సీ. |
దినకరప్రభ తప్పె దిశలఁ జీఁకటి గప్పెఁ, బొగయుచు నగ్నులు పొనుఁగుపడియె
గృహశారికాకీరకేకిహంసావళి, విరుతముల్ విపరీతవిధము లయ్యె
నిభములమదధార లింకె నుత్తమతురం, గములకన్నుల నశ్రుకణము లొలికెఁ
బురజను లెలుఁగెత్తి పొరిఁబొరి శోకింప, నిగిడి హాహాధ్వనుల్ నింగి ముట్టె
విబుధతతులయడలు వీతెంచెఁ బౌరుల, కి ట్లమంగళంబు లెసఁగుచుండ
నప్పురంబు వెడలి యరదంబు గని నృపా, లుఁడు సుమంత్రునకు నెలుంగు సూపి.
| 118
|
| శా. |
కూడం జాల రథంబు నిల్పు మని యాక్రోశించుచుం గూడ రాఁ
జూడం దండ్రియవస్థఁ జూచి మదిలో శోకం బధైర్యంబుతోఁ
|
|
