పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/103

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

మునిసుతుఁడవు బ్రాహ్మణుఁడవు, ననఘతపోనిధివి వృద్ధుఁ డగువాఁడవుఁ గా
వున మ్రొక్కితిఁ గాని రణం, బునకు మది వెఱచి కాదు మ్రొక్కుట యార్యా.

733


క.

అదె నీచేతికుఠారం, బిదె నామెడ జామదగ్న్య మెయ్యది యుచితం
బది సేయుము గోబ్రాహ్మణు, లెదురను శౌర్యంబు చూప రిల రాఘవులున్.

734


క.

అనవుడు నన్ను బ్రాహ్మణుఁ డని పలికితి నీదుక్షత్రియత్వము పోలం
గనుఁగొని నాబ్రాహ్మణ్యము, సనిఁ జూపఁగ నీవ చూచె దపు డని మఱియున్.

735


మ.

ధర నే నిర్వదియొక్కమా ఱొగి సమస్తక్షత్రజాతంబులం
బరశుస్ఫారకఠోరధారఁ గొని పైపైఁ ద్రుంచి యత్యున్నత .
స్ఫురణం బారఁగఁ దత్కళేబరములన్ సోపానముల్ సేసి ని
ర్జరలోకంబున కోలి మామకపితృవ్రాతంబులం బుచ్చితిన్.

736


క.

కడఁక విలువిద్య శివుతో, వెడపక కావించునప్పు డీసున నాతోఁ
దొడరి కుమారుం కోడిన, మృడుఁడు మదీయబల మిచ్చ మెచ్చఁడె పరఁగన్.

737


చ.

వెరవున విశ్వకర్మ తనవిండులు రెండు సృజించె నందులో
హరునకు నొక్కవిల్లు త్రిపురాసురులం గెలువంగఁ బోవుచోఁ
బరఁగఁగ నిచ్చి యున్నవిలు పంకజనాభున కిచ్చె నొక్క నాఁ
డిరువుర లావులుం దెలియ నిచ్చల వేల్పులు బ్రహ్మపాలికిన్.

738


చ.

అరిగిన వారికోర్కి చతురాస్యుఁ డెఱింగి కడున్ విరోధముల్
హరులకు విష్ణుదేవునకు నాత్మలఁ బుట్టఁగఁ జేయ నల్గి వా
రిరువురు చాపముల్ గొని యనేకవిధంబులఁ బోరఁ జూచి యా
హరిబల మెక్కు డంచు సుర లాతని మానిచి కూర్చి పోయినన్.

739


క.

ప్రియ మెడలి శివుఁడు దనవిలు, రయమునఁ గొను మనుచు దేవరాతున కిచ్చెం
బయిపై నాచాపం బ, న్వయపరిపాటిమెయి జనకునకుఁ దగ వచ్చెన్.

740


క.

హరుఁ డురుబలమున బహుసం, గరముల లావెల్లఁ గొని తగన్ విడిచిన యా
చిరకాలజీర్ణచాపము, వెర వారఁగఁ బట్టి నీవు విఱుచుట యరుదే.

741


క.

రుచిరప్రీతిని విష్ణుం, డచలప్రతిమానసార మగునీధనువున్
రుచికునకు నిచ్చెఁ బదపడి, రుచికుఁడు జమదగ్ని కిచ్చె రూఢప్రీతిన్.

742


క.

జమదగ్ని నాకు నిచ్చెం, గ్రమమున నిది విష్ణుదేవుకార్ముక మీచా
పము నెక్కుపెట్టి పటువే, గముతోఁ దెగఁగొనక పోవఁ గానీ ననుడున్.

743


చ.

ప్రళయతరోగ్రకోపమున రాముఁడు భార్గవరాముచాపమున్
బలువిడిఁ బట్టి రాఁ దిగిచి బాహుబలోద్ధతి నెక్కుపెట్టి య
త్యలఘుశరం బమర్చి తెగ నాశ్రవణాంతము సేసి నీపదం
బులు తెగ నేసి పుచ్చెద నమోఘము నావిశిఖంబు నావుడున్.

744


వ.

అప్పుడు బలదర్పంబు లడంగి యున్నపరశురాముని నవక్రవిక్రమాభిరాముం డగు