పుట:బేతాళపంచవింశతి.pdf/11

⁠

తలపులు సూచించి తడయ కపుడ అచటువాసి చనియె నానందమూర్తితో వనిత లలితవదన వనరుహమున విభ్రమితకటాక్షవిక్షేపము రాజ తనయుచూడ్కులకు ముదంబు వొదువ.

⁠ 35

క.⁠

తనమందిరంబునకుఁ జని మనుజేశ్వరసుతుని నెపుడు మదిఁ దలఁపుచు నో ర్వనికామతాపమున గ గన డసైను దూర్పుచంద్రకళయుం బోలెన్.

⁠ 36

వ.⁠

అట వజ్రమకుటుండును నిజనగరంబునకుం బోయి యనన్యకార్యుం డై యయ్యింతినిం దలంపుచుఁ బ్రతిదినప్రవర్ధమానమనోభవానలతాడ్య మానమానసుం డగుచు బాలప్రవాళశయ్యాస్థుం డయి యున్న నెఱిం గి మంత్రిసుతుండైన బుద్ధిశరీరుండు వచ్చి దేవా! ధైర్యసాగరుండ వైన నీ ధైర్యంబున కిది యేమి యపాయంబు వుట్టెనని యి ట్లనియె.

⁠ 37

క.⁠

ఆ చెలువ యెచటిదో యని యీచింతానలముఁ బొంద నేటికి నీకున్ సూచించె నపుడు సర్వము నాచే నెఱుఁగంగబడియె నాక్రమమెల్లన్.

⁠ 38

వ.⁠

ఆ యింతి కర్ణంబుల నుత్పలంబు బెట్టికొనుటం జేసి కర్ణోత్పలుండను రాజు కళింగదేశాధీశ్వరుం డనం బ్రసిద్ధుండై యుండు. ఆ పుష్పంబు

⁠