108
బసవపురాణము
బసవన్న బిజ్జలుని మాచయ్యకడకుఁ బిలుచుకొనిపోవుట
'నవుఁగాక' యని వచ్చి యఖిలంబు నెఱుఁగ - భువి సమస్తాంగము ల్వొంద నల్లంతఁ
బడియున్న బండారి బసవయ్య వచ్చి - మడివాలు మాచయ్య యడుగుల కెఱఁగె
నసమానలీలఁ బెంపెసఁగఁగీర్తించి - బసవఁడిట్లని విన్నపముసేయఁ దొడఁగె
“వలదని వారింపఁ జలమున ముక్కు - వొలియించుకొన్నట్టు వురులు వోనాడి
యిక్కడ రానోడి యెప్పటఁగోలె - నక్కడ సాష్టాంగుఁడై యున్నవాఁడు
పక్షికిఁదొడనేల పాశుపతంబు? ఈ క్షితీశ్వరుఁడన నెంతటివాఁడు?
ఎదురు నీకెవ్వఁ డీ రేడు లోకముల - సదయాత్మ! యీ తప్పు సైరింపవలయు”
మాచయ్య బిజ్జలుని యేనుఁగును బ్రదికించుట
నని విన్నవించిన నట్ల కాకనుచు - జననాథు లెమ్మనఁ బనిచి తత్క్షణమ
యట్టయుఁ బొట్టయు నస్థులుఁ గూడఁ - బెట్టించి జనులు విభీతులై చూడ
భసితంబు దునియలపైఁ జల్లి యతని - యసమగజేంద్రంబు నొసఁగి తొల్నాఁడు
పొడిచి వైచిన పీనుఁగుడువీథిఁ దాఁకి - పడ నప్డు సభ భయభ్రాంతులై బెదర
బొందికిఁ బ్రాణంబుఁ బోసి మాచయ్య - యందఱుఁ జూడంగ నంతరిక్షమున
నున్నవస్త్రములకు వెన్నొగ్గి జనులు - సన్నుతి సేయఁగఁ జనియెఁ జాటుచును
బసవఁడు మాచయ్య పాదము ల్గొలిచి - యసమాను మఠమున కనిచి యేతెంచె
సకలనియోగంబు జనపాలకుండు - ముకుళితహస్తులై మ్రొక్కుచు నుండ
మాచయ్య బసవనిగీతమును విని కోపించుట
అంత మాచయ దొంటియట్ల సద్భక్తి - సంతతసత్క్రియాస్పదలీల నడవ
మఱికొన్ని దినముల కఱలేక బసవఁ - డఱిమురి నొకగీత మానతిచ్చుడును
భక్తులు దన యొద్దఁ బాడఁగఁ దడవ - యుక్తియే” యనుచు మహోగ్రతతోడ
'శివశివ' యని కేలు సెవులఁ జేర్చుచును - 'నవినీతుఁ డిట్టుండె హా కల్లినాథ!
చెల్లబో! దీనులఁ జేసి శరణుల - కెల్లను దా నొకయిచ్చువాఁ డయ్యె
ఎన్నఁడు గ్రోఁతి యయ్యెను? వెక్కిరింప - నెన్నఁడు గఱచె నిం కెక్కడిభక్తి
దోసంబు గాదె భక్తులు దీని విండ్రె - బాసలు గీసలు వాట వాడకుఁడు
మాయొద్ద' ననుచును మాచయ్య గినిసి - కాయకంబున కరుగంగ నిక్కడను
