| సీ. |
వన్నెలు పచరించి కన్నుసన్నలు చేసి
వెడమాటలను బ్రేమ గడలు కొలిపి
తరితీపునటనలఁ దమకంబుఁ బుట్టించి
వట్టి ప్రియంబుల గుట్టు తెలిపి
కలికితనంబున కాఁకలు గావించి
తోడి నీడలు వోలె గూడి మాడి
యలుకల నలయించి కలయిక వలపించి
బానల నడియాస పాదుకొల్పి
|
|
| గీ. |
మనసు కరగించి బ్రమయించి మస్తరించి
మిగులఁ జొక్కించి యెంతయు దగులు పఱచి
పాసి యెడఁ బాసి తమబంటు చేసికొనరె
వామలోచన లెంతటివారినైన.
| (1-75)
|
ఇది సంస్కృతమూలమునకు చక్కని వ్యాఖ్యానానువాదము.
| శ్లో. |
క్షేత్రగ్రామవనాది పత్తనపురద్వీపక్షమామండల
ప్రత్యాశాయతసూత్రబద్ధమనసాం లబ్దాధికం ధ్యాయతాం
తృష్ణేదేవీ యదిప్రసీదసి తనోష్యంగాని తుంగానిచే
త్తద్భోఃపిప్రాణభృతాంకుతః శమకథా బ్రహ్మాండ లక్షైరపి
| (2-32)
|
| సీ. |
పుడమిలో మాన్యంపుమడి కొంత గలవాఁడు
గ్రామమెల్లను నేలఁగా దలంచు
గ్రామ మేలెడువాఁడు కాంక్షించు గిరివన
స్థలజలదుర్గవద్రాజ్య మేల
రాజ్య మేలెడువాడు రాజ్యవైభవమున
హెచ్చి తా నొకద్వీప మేలఁగోరు
ద్వీప మేలెడువాఁడు తేజస్వియై మహీ
వలయ మెల్లను నేల వాంఛ సేయు
|
|
