పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/222

⁠

తంబు నానావర్ణంబులయిన మేఘంబుల వికారంబు గగనంబునకు మూఢు లా పాదించుకరణిం బ్రపంచోదయప్రళయంబులు పరమేశ్వరుని కాపాదింతురు గాక నిత్యనిర్మలనిష్కళత్వంబులు గల యతనికి నొక్కవికారంబు గలదే యని పలుకు వివేకునిం జూచి పురుషుడు నాకర్ణించి యుపనిషత్తుం జూచి తర్కవిద్యలు నీతోడ మరేమి పలికె ననిన నుపనిషద్వధూటి యిట్లనియె.

⁠ 95

ఉ.⁠

అంతటఁ దర్కవిద్యలు వృథాతిశయంబున దొమ్మి రేఁగి యీ జంత జగల్లయంబున విశంకటముక్తి ఘటించునంచు న త్యంతముఁ బ్రేలుచున్నయది నాస్తికురాలిటఁ బట్టి కట్టి బా ధింత మటంచు నందఱు నతిత్వరితంబున వెంటఁ బట్టినన్.

⁠ 96

మహాస్రగ్ధర.⁠

తల వీడన్ గోక జాఱన్ దరళకుచతటితారహారాళిముక్తా ఫలము ల్చల్లాడిరాలన్ బదకరకటకభ్రష్టభూషావిశేషం బులు చొప్పుల్దప్ప నెండం బురపుర నడుగు ల్పొక్కఁగాఁ గుక్క లడ్డం బులు వెంటంబట్ట వేగంబునం జనుహరిణీపోతముంబోలె భీతిన్.

⁠ 97

స్రగ్విణి.⁠

దండకారణ్యమధ్యంబు కాల్ద్రోవలో గుండనేఁ గవ్వపుంగొండకుం బోవ నం దుండు శ్రీవిష్ణుభృత్యుల్ సముద్దండదో ర్దండనృత్యద్గదాదండచండాకృతిన్.

⁠ 98

ఆ.⁠

వెడలి నన్నుఁ జూచి వెఱవకు వెఱవకు మనుచుఁ గరుణ నాకు నభయ మిచ్చి తర్కవిద్యలను బ్రతారించి మోఁదిరి గుదెల నెముకలెల్ల గుల్లలుగను.

⁠ 99

సీ.⁠

అప్పు డాతర్కవిద్యలు పికాపికలై య                           దాయదలై దిగంతముల కుఱికె నాపుత్రి శ్రీగీత ననుఁ జేరఁగా వచ్చి

⁠