అప్పుడు వారిలో నొక్కతర్కవిద్య కర్కశభాషణంబుల నోసి యభాసు
రాలా! విశ్వంబును బరమాణువులవలన జనియించె ననక నిమిత్తకారణం
బున యీశ్వరునివలన జనియించె ననుచు వదరెద వని యదరవైచె, మఱి
యును వెక్కసపుటలుక నోసి యోసి! జీవుండె యీశ్వరుం డనుచు నద్దే
వునికి లేనివికారంబును వినాశధర్మంబు నాపాదించెదవని కోపించె వెండి
యు నొక్కతె మండిపడి యోసి! పండితవిశ్వంబును బ్రకృతివలనఁ బుట్టె
నంటి వని తిట్టె ననిన వివేకుండు కటకటా! పాపతర్కవిద్య లెట్టిదుర్మతులు
పరమాణువులుం బ్రకృతియు నుపాదానంబు లనుట మిథ్యప్రమేయజాతంబు
ఘటపటాదికంబువోలెఁ గార్యంబని యెఱుంగలేక చీకుద్రవ్వెడిని బుట్టు
టయుఁ జెడుటయుఁ గలిగి గంధర్వనగరస్వప్నేంద్రజాలంబులీల నిజంబు
గాని జగంబు స్వాత్మావబోధుండైన శివుని నెఱుంగనివారికి ముక్తాశుక్తి
వెండియైనకరణి దోఁచు నెఱుక గలవారికి రజ్జువు సర్పంబు గానిపగిది నిజంబు
తోఁచు నిర్వికారత్వంబు వికారంబుగాఁ దెలియుట ముగ్ధవధూవికల్పవిలసి