పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/220

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నంతఁ గుమారిలుం డను హితశిష్యుండు
                          మీమాంసఁ జూచి యీకోమలాంగి


గీ.

పొగడ దుపయుక్తకర్మునిఁ బురుషు నెందుఁ
దానకర్తయు భోక్తయౌ వానిఁ గాని
యనిన మఱియొకప్రియశిష్యుఁ డనియె నొక్క
పురుషుఁడేకాక వేఱె యీశ్వరుడు గలఁడె.

88


క.

అనినఁ గుమారిలగురుఁ డి
ట్లను లౌకికపురుషుకంటె నపరుఁడు గలఁడా
యని పలుకంగా నేఁటికి
వినుమా! యని చెప్పఁదొడఁగె వివరము గాఁగన్.

89


ఉ.

ఆతఁడు చూచుచుండు జగదావళి చేష్టలు సర్వసాక్షియై
యీతఁడు మోహబద్ధుఁ డతఁ డిచ్చఁ గ్రియాఫలమానఁ జేయుఁ దా
నీతఁడు తత్ఫలంబు లతఁ డేలు శరీరుల నెల్ల నీతఁ డి
చ్ఛాతతకర్మశేషగతసంగుఁ డతం డతఁ డౌట యెట్లనన్.

90


క.

అన విని వివేకనరపతి
ఘనసంతోషాబ్ధిఁ దేలి కౌమారిలుఁడా
కని పలికితి వౌ నౌరా
మనుమా కల్పం బటంచు మఱియున్ మఱియున్.

91


భుజంగప్రయాతము.

సుపర్ణంబు లారెండు జోకై మహాపా
దపం బొక్క టందుండుఁ దత్పక్షులం దొ
క్కపక్షీశ్వరుం డాను గాంక్షన్ ఫలం బొ
క్క పక్షీశుఁ డొల్లండు కాంతి న్వెలుంగున్.

92


క.

అనినఁ బురుషుఁ డుపనిష
ద్వనితామణిఁ జూచి యిట్లు దైన్యంబున నీ