పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/213

సీ.⁠

కంకణంబులు మ్రోయఁ గడిగెఁ బాదాబ్జంబు                           లురుకుచంబులు గల యొకమిటారి చెకచెక చెక్కుల యొకచకోరేక్షణ                           కట్టాణిముత్యాలగద్దె నిలిపె లీలఁ గర్పూరతాంబూల మర్పణఁ జేసె                           వెకలిమాటల తోడి యొకపిసాళి నకనక లైన నెన్నడల యొక్కలతాంగి                           చొక్కపుఁజెంగల్వసురటి విసరె

⁠

గీ.⁠

నిట్టిసంసారసుఖము చేపట్టె నాత్మ మాయ మునుపటనే యిది మంచిదనియె నంతకైనను మనసు తా ననుమతించి యుబ్బి మున్నాడి సంకల్పుఁ డుత్సహించె.

⁠ 59

క.⁠

అన విని శాంతిమృగేక్షణ జననీ జీవుం డసారసంసారసుఖం బను వలఁ గ్రమ్మఱఁ జిక్కెనె యనవుడు శ్రద్ధావధూటి యాత్మజతోడన్.

⁠ 60

శా.⁠

అంతన్ జీవుని పార్మ్వవర్తి యగుతర్కామాత్యుఁ డాయిద్దఱిన్ సంతప్తాయసఖండలోహితకటాక్షక్రూరుఁడై చూచి వీ రెంతే కష్టమతుల్ సభాబ్దబకముల్ హేయంపుసంసారవి భ్రాంతిజ్వాలల నిన్ను ద్రోయ నకటా భావింపలే వీశ్వరా!

⁠ 61

క.⁠

గాటపు సంసారాంబుధి దాఁటం గైకొన్న యోగతరి విడిచి వృథా యేటికి నీ వీనిప్పుల యేటం బడెదన్న జీవుఁ డిది యేననుచున్.

⁠ 62

ఉత్సాహ.⁠

మేలుమేలు తర్క నన్ను మేలుకొల్పి యెంతయున్ మేలుచేసి తనుచు నతని మెచ్చిమెచ్చి పొగడుచున్

⁠