పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/206

⁠

యిప్పుడు నీహృదయం బుపదేశక్షమంబయ్యె నటుగావున నింక నొక్కటి చెప్పెద.

⁠ 34

ఆ.⁠

జడున కీయసారసంసారవిభ్రాంతి కతనఁ దల్లిఁ దండ్రి సతుల సుతులం గడచు టధికదుఃఖకారణము వివేక ఘనున కిది విరక్తికారణంబు.

⁠ 35

మ.⁠

అన వైరాగ్యుఁడు వచ్చె నిట్లనుచు నీలాంభోజపత్రంబు క న్నను సూక్ష్మంబగుతోలు మేన నిటు లంటంజేసెఁగా కంబుజా సనుఁ డీచందము గాకయున్న సతతస్రావ్యస్వమాంసంబు గై కొనఁ బైమూఁగినఁ దోలవచ్చునె శివాఘూకోగ్రకాకంబులన్.

⁠ 36

మ.⁠

ధన ముద్యన్నిధనంబు దేహము విపత్సంతానగేహంబు భా మనితాంతంబు ననర్థసేమవిషయోన్మోదంబు భేదంబు గ న్గొన లోకంబున శోక మిట్లెఱిఁగి నూల్కోలేరు ప్రాణు ల్కటా! యనవద్యాత్మసమేధమానసుఖపద్యాహృద్యసంచారముల్.

⁠ 37

సీ.⁠

అని వచింపుచుఁ జేరఁ జనుదెంచు వైరాగ్యుఁ                           గని భారతీదేవి మనసుతోడ వత్స! నీతనయుండు వైరాగ్యుఁ డేతెంచె                           నితని సంభావింపు మిప్పు డనిన మన సాసరస్వతిమాటకు హర్షించి                           కదిసి మ్రొక్కినసుతుఁ గౌఁగిలించి పుత్రక! నీవు మున్ పుట్టినప్పుడె నన్ను                           విడిచిపోవుటఁ జేసి వెడఁగనైతి

⁠

గీ.⁠

నిన్నుఁ జూడంగ నిపుడు నానెమ్మనమున నాటుకొనియున్న శోకచింతాభరంబు ప్రొద్దుపొడుపునఁ జీకట్లుపోలె దొలఁగె ననిన వైరాగ్యుఁ డిట్లను జనకుతోడ.

⁠ 38