పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/203

గీ.⁠

నీపరిగ్రహములును ము న్నిపుడు మీఁద మేలుచేయంగఁ గొఱగావు మీఁదు మిగుల నధికదుఃఖంబు పుట్టించు నంతమొంది వీనికై యేల జంతువుల్ వేఁగు నకట!

⁠ 21

ఉ.⁠

ఎక్కితి వెన్ని పర్వతము లేఱులు దాఁటితి వెన్ని దేశముల్ త్రొక్కితి వెన్ని చొచ్చితివి క్రూరవనస్థలు లెన్ని యాశతో మ్రొక్కితి వెంద ఱర్థమదమూఢుల కీవు కుటుంబరక్షకై యక్కట! యిన్నికష్టముల నొందియు రోయవు కాఁపురంబుపైన్.

⁠ 22

చ.⁠

అనవుడు నాసరస్వతికి నమ్మన సిట్లను దేవి! యాన తి చ్చినవిధమంతయుం దలఁప సిద్ధమయైనఁ దనందుఁ బుట్టి లా లనమును బొందుచున్ హృదయలగ్నత నుండెడువారు లేకపో యిన వెత ప్రాణమారుతము లేగినకంటెను దుస్సహం బిలన్.

⁠ 23

ఆ.⁠

అని శారదాంబ మనసుఁ గనుంగొని పట్టి మమత యింతపట్టు చేసెఁ బెంచినట్టికోడిఁ బిల్లి భక్షించినఁ జెందువగపు పిచ్చుకందుఁ గలదె?

⁠ 24

ఉ.⁠

కాన ననర్థమూల మగు కాలిన నీమమతావికారమున్ మానుట యేల దేహజననక్రియలన్ దముఁదామె చంపుచున్ బ్రాణులుకొన్ని పుర్వుల నపత్యము పేరిడి తద్వియోగశో కానలదగ్ధు లౌదు రహహా! యివి యెక్కడి మోహబంధముల్?

⁠ 25

వ.⁠

అనవుడు న్మనంబు వ్యాససరస్వతి గనుంగొని దేవీ! నీయానతిచ్చినట్ల తప్పదైనను మమకారగ్రంధి దురుచ్ఛేదంబై యున్నయది వినుము.

⁠ 26

క.⁠

విడువని యభ్యసనంబున వడియెక్కిన స్నేహసూత్రవల్లులఁ బెనుపం బడిన ఘనమోహపాశము విడిపించుకొనంగ లేక వేఁగెద ననినన్.

⁠ 27