పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/148

⁠

యనుఁగువధూటితమ్మునికి నల్లునికూఁతురు లేనినిందఁ బొం దినఁ బ్రియభార్య మానితి వినిందితబాంధవగంధసంగతిన్.

⁠ 19

క.⁠

నా విని దంభుఁడు నవ్వుచు నా విప్రునిఁ జూచి నీమహత్త్వమె పొగడే వీ వింక మత్ప్రభావం బీ వెఱుఁగవుగాక విన్న నిందుల తరమే.

⁠ 20

మత్తకోకిల.⁠

ఏను ము న్నొకనాఁడు పద్మజునింటి కేగినఁ గొల్వులో మౌనులెల్లను లేచినప్పుడు మమ్ముఁ జూచి పితామహుం డాన పెట్టి ప్రియంబుఁ జెప్పుచు నంబుగోమయమార్జితం బైన యట్టినిజోరుపీఠికయందు నిల్పఁడె నావుడున్.

⁠ 21

శా.⁠

ఓరీ డాంబిక! యెంతపట్టెదవు గర్వోద్రేకివై యింద్రుఁడున్ నీరేజాసనుఁడున్ మునీశ్వరులు నా నీకింత దొ డ్డీసునా సీరు ల్లక్షలు వేలు బ్రహ్మలు మునిశ్రేణుల్ పరార్థాధికుల్ పోరా! నే నెఱుఁగంగ నాతపముపెంపుల్ చూడ నింతింతలే.

⁠ 22

క.⁠

అనవుడు దంభుఁ డహంకా రునిగా నాతని నెఱింగి మ్రొక్కుచు నే నీ మనుమఁడ లోభునితనయుఁడ నని చెప్పినఁ దెలియ విని యహంకారుండున్.

⁠ 23

వ.⁠

ఆదంభుని పరిరంభణంబు గావించి యోవత్సా! నీతలిదండ్రులైన తృష్ణా లోభు లెచ్చట నున్నవా రనినఁ బితామహునితో వారిం బాసి నే నొక్క క్షణంబయిన నోరువంజాలుదునే. వారును నేనును నిచ్చటనే యున్న వారము. మీ రిచ్చటికి విచ్చేసిన కారణం బానతీవలయుననిన నహంకారుండు మనుమనిం జూచి వినుము! మనయేలికయైన మహామోహునకు వివేకుని వలనం గాఁగల మహోపద్రవంబుఁ బరిహరించుటకై వచ్చితి. మహామో

⁠