పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/147

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


కొని యతఁడు పాదశౌచం
బును నాచమనంబుఁ జేసి ముందటి కరుగన్.

13


గీ.

కోప ముదయింపఁగా బండ్లు కొఱుకుకొనుచు
దంభుఁ డిస్సిస్సి! పైగాలి పగిలి నీదు
చెమటబిందులు మామీఁదఁ జిలుకకుండ
నోయివిప్రుండ! యెడగల్గ నుండు మనిన.

14


క.

అతిథియు నీబ్రాహ్మణ్యము
క్షితిలోఁ గడుఁగ్రొత్త యనిన శిష్యుండును నీ
కృతకృత్యునిమాహాత్మ్యం
బితరులకుం గలుగకుండు టెన్నఁడు వినవే.

15


క.

రాజులు నీతనిపాదాం
భోజంబులు ముట్టవెఱచి పొనపొన దవులన్
రాజితమకుటమణిచ్ఛవి
రాజుల నీరాజనంబు రచియింతురనన్.

16


ఆ.

విప్రుఁ డాత్మలోన వికలుఁడై యీదేశ
ములజనంబు డాంబికులకుఁ గాని
బ్రమియ రనుచుఁ దలఁచి పరిసరదర్భపీ
ఠమునఁ గూరుచుండ డాయ వటువు.

17


క.

మాయారాధ్యస్వాముల
దీయాసన మెక్కఁ బోల దితరుల కనినన్
నాయట్టికులశ్రేష్ఠున
కీయాసన మెక్కఁ బోలదే వెడవడుగా!

18


చ.

వినుము! మదీయమాత జనవిశ్రుతవంశజ యంతకంటె మ
ద్వనిత కులస్థురా లగుటఁ దండ్రికి నే నధికుండ నట్టి నా