పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/146

⁠

దృషదుపలచషాలకోలూఖలముసలంబులవలనను, బలిహరణసమయం బున సందడించు నతిథిబృందంబులవలనను మనోహరంబగు నొక్క గృహమేధిమందిరంబు గనుంగొని యందు రెండుమూఁడుదినంబులు నిలిచెదనని తద్గృహంబు ప్రవేశించి యందు.

⁠ 9

మ.⁠

నుదుట న్ముక్కునఁ జెక్కులన్ జుబుకమందున్ గండపృష్ఠంబులన్ బెదవిన్ ఱొమ్మునఁ గుక్షి నూరువుల మృద్బిందు ల్ప్రకాశింప ద ర్భదళంబుల్ శిఖలోపలం గటితటిన్ బాణిద్వయిన్ మించఁగా నిదెపో దంభము మూర్తి దాల్చెననఁగా నీయయ్య చూపట్టెడున్.

⁠ 10

సీ.⁠

అనుచు మెల్లన చేరి యాశీర్వదింపంగ                           దంభుఁ డహంకారతను నదల్చి తనశిష్యుఁ జూడ నాతఁడును సన్నయెఱింగి                           బ్రాహ్మణా! యేతదాశ్రమపదంబు ధూళికాళులతోడ నేల చొత్తెంచితి                           వనిన నయ్యతిథియుఁ గినుక పుట్టి యాసనార్ఘ్యాదుల నతిథులఁ బూజింపు                           దురు కోపము గృహస్థు లెఱుఁగ రకట

⁠

గీ.⁠

యనిన దంభునిహస్తసంజ్ఞానుమతిని శిష్యుఁ డోవిప్ర! మీకులశీలవర్త నంబు లారాధ్యు లడుగుచున్నారు మీరు దూరదేశాగతులు గాన దూర నేల.

⁠ 11

ఉ.⁠

నావుడుఁ దద్ద్విజుం డహహ! నాదగుశీలము వర్తనంబునున్ బావనముల్ కులంబునను బాగగువిత్తను గౌడదేశరా ఢావరపట్టణంబునఁ గడాని మదీయగృహంబు తండ్రి ధా త్రీవినుతుండు తత్సుతులు శ్రేష్ఠులు నే నధికుండ వారిలోన్.

⁠ 12

క.⁠

అనవుడు శిష్యుఁడు దంభుని యనుమతిఁ దామ్రంపుగిండి నంబువులిడఁ గై

⁠