పుట:పూర్వకవుల శృంగారప్రబంధములు.pdf/194

శ్రీరస్తు

జాబులు

మొదటిభాగము

⁠

శ్రీమద్రమాకుమార స తీమహితవిలాసవతిని దీర్ఘాయువుగా ప్రేమంబున దీవించుచు, ఆమీఁదటఁ బ్రియుఁడు వ్రాయునది యేమనఁగా.

⁠ 1

ఉ.⁠

ఏనిమిషంబునందు నిను నేఁ గనుఁగొంటినొ యంతనుండి నా మానస మన్యచింతలను మాని, యదేమి కతంబొగాని, నీ పైనె స్థిరంబుగా నిలిచి, పంతము పట్టినయట్టి మాడ్కి నీ ధ్యానముతప్ప వేఱువిషయంబులు తోఁ పగ నీయదో చెలీ.

⁠ 2

చ.⁠

రమణుని నాల్కపై నొకసరస్వతిమాత్రమె సంతతంబు వా సము నొనరించు నందు; రది; సత్యముకాదు, మదీయజిహ్వపై రమణి చిరనితనంబుగ నిరంతరమున్ వసియింతు నీవు ధ్యా నము జపమున్ ఫలించి, మఱి నాకు లభించుత నీదు పొందికన్.

⁠ 3

ఉ.⁠

ఇందిత యోర్తె తాను హృదయేశుని డెందము పాయ దన్న పే రొందె నటంచు లోకు లనుచుందురు, నీవును గాపురంబు నా డెందము నందుఁ బెట్టి కదలింపవు కాలిని నిన్ను నాదు భా గ్యేందిర వందునో, స్మర జయేందిర వందునొ! సుందరీమణీ.

⁠ 4