పుట:పూర్వకవుల శృంగారప్రబంధములు.pdf/195

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చ.

సగముశరీర మొక్కతె కొసంగె, శిరంబునఁ దాల్చె నొక్కతెన్
తగులము కల్గి యీశ్వరుఁడు తన్విరో, నేనును నీ నిమిత్తమై
సగ మయితిన్, భవచ్చరణ సారసమున్ శిరమందుఁ దాల్ప నుం
టిఁ గనుకఁ గైకొనంగదవెనీ హృదయేశ్వరుఁగా గృపన్ ననున్.

5


ఉ.

కన్నులు వేయి యింద్రునకుఁ గల్గుట నిక్కమొ గాదొగాని, వే
గన్నులు నేను బెట్టుకొని గౌతమనాతిని బోలు రూపసం
పన్నను, నిన్నుఁ గందుజుమి, భామిని నీ యొడ లెల్ల రాయి గా
కున్నను, నకటా! హృదయ మొక్కటి మాత్రము రాయియే యగున్.

6


ఉ.

చాలరు నీకుఁ గంతు దొరసానియు, మంతన కెక్కినట్టి యా
వేలుపుసానియున్ సరసవిభ్రమరూప విలాససంపదన్
లోలవిలోచనా, జగతిలో దొరసానులు సాను లెల్ల నీ
కాలిని గల్లు గోళ్ళ కెనగా రిఁక జక్కనిచుక్క లైననున్.

7

(గొలుసు సీసము)

సీ.

ఔ బళా! యో యబలా నీ కులుకులు! రూ
            పునకు గోవునను నిన్ బోలరు నర
లోకమున కలుకులును, వేలుపుఁ జిలుక
            లకొలుకలు, నహబళా! మదనుప
దను ములుకు లగుఁ గదా నీ కనుబెళుకు
            లు? బళీబళీ! నీ జిలిబిలి పలుకు
లు? పులకండపలుకులు, బళీ! నీ మెయ తళు
            కులు తొలి మెఱపులకుం గరపుఁ గ


తే.

ళుకులు, మొగము నెన్నెలలఁ జిలుకును, పెదవి
నుండి యొదవి! మధు తొలుకును, ప్మధివిని నే
ఱికురు లసిత కాంతులతో నలుకును, ముంగు
రు లళికులమునకు సమకూరుచు నళుకును.

8