పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/81

ఉత్తరఖండము-ద్వితీయాశ్వాసము

49

సీ.⁠

[1]పురుషత గలనాఁడె పురుషార్థములఁ [2]జేయు        మొప్పార నని చెవిఁ జెప్పఁగోరు చెలికాని పోలికఁ జెంపల నరవొంది        నంత దేహం బనిత్యంబు గాఁగఁ దలఁచి వైశ్యుండెల్ల ధర్మంబులను జేసి        చెఱువులు గట్టించి శిష్టలీల దేవాలయంబులు బావులు నల్లిండ్లుఁ        జలిపందిరిలు నన్నసత్రములును

⁠

తే.⁠

గొలఁది మిగులంగఁ గట్టించి చెలఁగి యాయ మరసి భాగించి ధనము షష్ఠాంశమెల్ల మహితలీలల నుదయాస్తమయములందు దానములు సేయుఁ దృఢభక్తిఁ బూని యతఁడు.

⁠ 37

శ్రీకుండల వికుండలుల చరితము :

వ.⁠

ఇట్లు సకలధర్మపరాయణుండును గృతజన్మదోషప్రాయశ్చిత్తుం డును నగు హేమకుండలునకు నిరువురు తనయులు శ్రీకుండల వికుండలు లను నామంబులం బ్రసిద్ధులగు వార లుదయించిన నతండు వారలకుఁ దానశేషంబగు ధనంబంతయు [3]నిచ్చి విర క్తుండై వనంబున కరిగి యతిఘోరంబగు తపంబు సేసి పుణ్యనదీ తీరంబునఁ బుండరీకాక్షు మనంబున నిడి శరీరంబు విడిచి విష్ణు లోకంబునకుం జనియె నంత.

⁠ 38

1. ఉరవు గలిగినవాడ (తి)
2. చేయ, నొప్పారునని చెవి చెప్ప జేరు (హై)
3. నొసంగి సంసారభ్రాంతి బాసి విరక్తుండై (హై)