పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/67

ఉత్తరఖండము-ప్రథమాశ్వాసము

35

తే.⁠

[1]గమ్మతావులు కటిపంక్తి గడలుకొనఁగ శంబరాంతకు మోహనశక్తివోలె నలరు నూర్వశి నా నొక్కయమరకాంత తివుట నేతెంచె నప్పురూరవునికడకు.

⁠ 161

క.⁠

వచ్చి తగ నతని ముందట మచ్చికతో నిలిచి యచటి మానవు లెల్లన్ మెచ్చి తనుఁ జూచుచుండఁగఁ బచ్చనివిలుకానిబారిఁ బడి యి ట్లనియెన్.

⁠ 162

ఉ.⁠

నీ దగు రూపు సద్గుణవినిర్మలకీర్తులు నారదుండు దా నాదరలీల నింద్రుసభయందు నుతింపఁగ విన్నమాత్రలో నాదగునట్టి ధైర్యము [2]మనంబును విన్కలి చూఱవుచ్చినం గాదన కిప్పు డేను నినుఁ గానఁగ వచ్చితి రాజశేఖరా!

⁠ 163

వ.⁠

అని యనుకంప దోఁపఁ బలికినం జూచి మన్మథాకారుండగు పురూరవుండు శరణాగతరక్షణంబును నుత్తమస్త్రీలాభంబును దొర కొనుట పురుషార్థంబుగా నిశ్చయించి సుపర్వస్త్రీపూర్వయగు నూర్వశిం బరిగ్రహించి తనపురంబున కరిగి విష్ణువరప్రసాదం బునం జక్రవర్తిపదప్రాప్తుండై యచ్చట రాజ్యసుఖంబు ననుభ వించుచుండె నట్లు గావున.

⁠ 164

క.⁠

నీ దోషంబు నడంగెడు నాదట నీవ్రతము సేయు మాతనిగతి వి ద్యాధర పౌష్యపుశుద్ధ ద్వాదశియును నీదు సుకృతవశమున వచ్చెన్.

⁠ 165

వ.⁠

అట్లు గావున నీ వచ్చునేకాదశియందు ని మ్మణికూటపర్వతంబునం గల పుణ్యనదియందుఁ గృతస్నాతుండవై యనశనబ్రహ్మచర్య

⁠

1. కమ్మతావులగతి పంక్తి (ము)
2. మనం బసమాస్త్రుఁడు (తి)