క. |
కనుమిది మాఘాది మహీ
జనవర! కడుఁ బుణ్యతిథి ప్రశస్తంబగు నేఁ
డనఘా! ప్రాతస్స్నానం
బొనరఁగ నిక్కొలనఁ జేయ కుచితమె యరుగన్.
| 123
|
ఆ. |
అనిన రాజు వలికె నవనీసురోత్తమ!
యెఱుఁగఁ దొల్లి దీని నిట్టి దివ్య
మహిమఁ గలుగునట్టి మాఘమాసస్నాన
ఫల మదెట్లు నాకుఁ దెలుపవయ్య!
| 124
|
చ. |
అనవుఁడు రాజుమాట విని యమ్ముని వల్కెఁ దమోనివారణం
బున దిననాయకుం డుదయభూధర మెక్కుచు నున్నవాఁడు పెం
పొనరఁగఁ దీర్థమాడుటకు నొప్పెడు కాలము గాన నిప్పు డీ
వినుతకథాప్రసంగతికి వేళ యొకింతయు లేదు భూవరా !
| 125
|
వ. |
అట్లు గావున నీవును సుస్నాతుండవై పురంబున కరిగి యి క్కథ
వసిష్ఠమహామునీంద్రు నడుగుమని స్నానార్థంబు వైఖానసుం
డరిగె; రాజును మరలి చనుదెంచి యక్కొలన నవగాహనంబు
చేసి మహాహర్షంబున బురంబునకుం జని నగరు ప్రవేశించి కృత
భోజనుండై వెలిమావులం బూన్చిన రథం బెక్కి కదలి మంత్రులం
గూడి సితచామరఛత్రంబులు మెఱయ వందిమాగధబృందస్తోత్రం
బులు చెలంగ మునివాక్యంబులఁ దలంచుచు వసిష్ఠాశ్రమంబు
డాయం జనుదెంచి.
| 126
|
దిలీపుఁడు వసిష్ఠాశ్రమమునకుఁ బోవుట :
క. |
జాతివిరోధములగు మృగ
జాతులు తమవైర ముడిగి చరియించుట వి
ఖ్యాతుఁడగు నమ్మునీంద్రు మ
హాతపము మహత్వ మనుచు నవ్వనవీథిన్.
| 127
|