పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/58

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

26

పద్మపురాణము


సీ.

కమలినీముఖపద్మకాంతి నివాళింప
        నేపార నెత్తినదీప మనఁగఁ
బూర్వపర్వతశిరోభూషావిశేషమై
        చెలువారు గైరికశిల యనంగఁ
బ్రాచీదిశావధూఫాలదేశంబున
        లలినొప్పు సిందూరతిలక మనఁగ
జంభారివారణకుంభమధ్యంబున
        భాసిల్లు చెంగల్వబంతి యనఁగ


తే.

మెఱసి చీకఁటి విరియించి మిన్నుముట్టి
చక్రవాకాళితాపము సంహరించి
యళుల మేల్కొల్పి కొలఁకులఁ దెలుపు లొసఁగి
తరణి యుదయాద్రిఁ బొడతెంచెఁ దత్క్షణంబ.

118


వ.

ఇట్లు సూర్యోదయావసరంబునం జని చని పురోభాగంబున.

119

దిలీపుఁడు వైఖానసఋషినిఁ జూచుట :

ఉ.

భూతలనాథుఁ డిద్ధపరిపూర్ణయశోనిధిఁ గాంచె వృద్ధహా
రీతుని సత్తపోధనపరీతుని నూర్ధ్వజలౌఘపూతు వి
ఖ్యాత కులప్రసూతుని నగాధకృపారసికాంతరంగసం
స్ఫితునిఁ జిత్తభూవిపదభీతుని సజ్జనతావినీతునిన్.

120


ఆ.

ఊఁతకోల వట్టి యొడలితో లెమ్ముల
నంటి నరములెల్ల నంగకములఁ
గానఁబడఁగఁ దొంటిగతిఁ దప్పి ముదిసి మై
వదలి పలితుఁ డైనవాని విప్రు.

121


వ.

కనుంగొని సాష్టాంగదండప్రణామం బాచరించి కృతాంజలియై
మార్గమిచ్చి నిలిచియున్న యమ్మన్నుఱేనిం జూచి వైఖానసుం
డతనికిం బురుషార్థంబు సేయందలంచి యి ట్లనియె.

122