పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/82

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ట్లొనరింతున్! బరికింప నీవు బలవేగోపాయవిభ్రాజి వ
బ్బిన నుగ్రారివి విశ్వసింపఁ, బలుకన్ బెక్కేల! దంభోన్నతిన్.

27


గీ.

రసము [ల]గ్నివలనఁ గ్రాఁగి తదుష్ణంబు
దాల్చియైనఁ గలసి దాని నణచు
నల్పుఁ డధికునొద్ద ననఘభావము దాల్చి
యైనఁ గూడి చెఱుచు నాక్షణంబ.

28


క.

తనమిత్రుఁడైన రిపుఁడై
నను, దుర్జను నమ్మఁజనదు, నాగేంద్రము పెం
పునఁ గపటవిషము దాల్చును
ఘనమగు గూఢప్రవృత్తిఁ, గరణిక లక్ష్మా!

29


గీ.

మున్ను సాధ్యంబసాధ్యమ్ము నెన్నకున్న
నెఱిదలంపులు [నేగతి] నిబ్బరించు
నావ లవనీతలమ్మున నడచు టెట్లు
తద్విపర్యాయమైన చందమ్ము నొంది!

30


వ.

అని పలికి, యమ్మూషికాగ్రణి వాయసవల్లభు నమ్మఁజాలక,
గహ్వరాంతర్గతుండై దీర్ఘకృతకంథరుం డగుచు నవలోకింపుచు, నిట్లను.
నాకు నీవలని విశ్వాసద్రోహంబు లెఱుఁగఁబడవు. డోలాందోళితహృద
యుండనై యున్నవాఁడ, మతిమంతులకు నృశంసభయం బవ్విధంబ కదా!
యని చెప్ప విని లఘుపతనకుం డిట్లనియె.

31


క.

అవమతిభావము, మృత్కుం
భవిధిం జూపట్టు, సుజనుభావం బైనన్
బ్రవిమలహేమఘటముక్రియ,
వివరింపుము వారివలన, విఠ్ఠయ లక్ష్మా!

32


వ.

అదియునుంగాక, బహునగశిలోచ్చయాకూపారభారధురంధర
యగు నివ్వసుంధరకు విశ్వాసఘాతుకుండొక్కఁడ బరువగుట యెఱుంగవే!
నన్ను నకల్మషహృదయుంగా నెఱుంగుమనినఁ, దన్మధురవాక్యంబులకుఁ
బరమప్రీతుండై, యోలఘుపతనకా! నీకోర్కె సఫలం బయ్యెనని ప్రమాణ
పూర్వకంబుగా సఖ్య మ్మొనరించె, నప్పుడు,——

33