| | జాలవు కదలుమనిన నది యొదిగినిలిచె, వ్యాఘ్రం బేతెంచి నన్ను నాహా | 231 |
| శా. | బాహుళ్యక్షుథ నొంద నేమిటికి న న్బక్షింపుమన్నంత, ను | 232 |
| వ. | అని దమనకుండు సెప్పిన సంజీవకుండు విని యిట్లనియె. | 233 |
| గీ. | కలదు ము న్నొక్కగిరి మహాగహనమందు | 234 |
| వ. | అట్టి భూజమ్మునందు. | 235 |
| గీ. | కలఁడు కాండోద్భవుండను కాకవిభుఁడు | 236 |
| వ. | అం దొక్కనాఁడు సముద్రతీరమ్మున వసియించు చక్రియను వృద్ధ | 237 |
| క. | అందుల కాకులు దమకుల | 238 |
