పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/54

⁠

ధికిని దోడ్కొనిపోయి యకలంక మృగరాజుఁ                     గాన్పింపఁజేతుము ఘనతరముగ ననుచు లొట్టియను దామనువుగాఁ దోడ్కొని                     పొడగానిపింపగఁ బొంగి హరియు నభయంబు నిచ్చి యత్యాసక్తిఁ గథనకుం                     డనుపేరు నిచ్చి నిత్యాంతరంగుఁ

⁠

గీ.⁠

డుగను గృపఁజేసి సంతోష మగణితముగఁ బ్రోచుచుండంగ నుండె నా ముసలియుష్ట్ర మరయఁ గొన్నాళ్ళు జన ననుచరులఁ జూచి చెలఁగి మృగపతి యిట్లని పలికె వేడ్క.

⁠ 219

క.⁠

కాకం బాదిగ మువ్వుర, నాఁకలి పెద్దగుచునుండె నాహారము మీ రేకమతిఁ దెచ్చి యిండనఁ, గాకియు సకలమ్ము వెదకి క్రమ్మఱ విభుతోన్.

⁠ 220

గీ.⁠

చూడఁగలచోటులన్నియుఁ జూచి వచ్చి తిమి మృగాధిప మాంసము తెగువదొరక దనుచు లొట్టియ యొక్కటి ఘనతనున్న దదియు నీకును నాహారమగుత నేఁడు.

⁠ 221

వ.⁠

అని, మృగపతికి నుష్ట్రమ్ముమీఁది కోర్కె వెగ్గలంబగుటకు నీర సంబున బలిభుగ్జంబుకతరక్షువులు తమమీఁది మైత్రి సడలుట జూచి, యెడయఁ జెప్పిన నక్కంఠీరవేంద్రుండు తద్వాక్యంబులు విని కర్ణకఠోరం బగుడుఁ గంటకభోజనున కభయం బొసంగితి నే నెట్లు చెఱుతు నన, ననుచర మధ్యంబునుండి వాయసప్రభుం డిట్లనియె.

⁠ 222

ఉ.⁠

తెంపున నాలుబిడ్డల నతిక్షుథకుం బతి పాపవృత్తి శం కింపక యమ్మడే! ధరణిఁ గ్లేశమునందినవానికిం గృపా సంపద కల్గ నేర్చునె! విచారము లేమిటి కుష్ట్రవల్లభుం జంపి భవచ్ఛరీరము నిజంబుగఁ బ్రోవు మృగేంద్రచంద్రమా!

⁠ 223

వ.⁠

అని చెప్పిన విని కరుణార్ద్రచిత్తుడై వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 224