పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/144

క.⁠

చెప్పిన పని విని యాకథఁ జెప్పుమనిన మోహనాంగి చతురతతోడన్ దప్పక [పతి కీవిధమున] గొప్పగు మతిఁ జెప్పఁదొడగెఁ గోరికలూరన్.

⁠ 39

సీ.⁠

నానాథ! విను మున్ను నళినసంభవునకు                     వాసియౌ ననునట్టి బ్రాహ్మణుండు బ్రహ్మచర్యంబున బ్రహ్మవిజ్ఞానంబు                     జనియించి, మందిరస్థలిని నిల్వ కాతండు గహన మత్యాసక్తితోఁ జొచ్చి                     విశదస్థలమ్మున విమలుఁడగుచు నాసీనుఁడై హరి ననవరతమ్మును                     [ధ్యానంబు] సేయుచుఁ దగిలియుండ

⁠

ఆ.⁠

నొక్కవడుగు వచ్చి గ్రక్కున నాతని నాశ్రయించి హితము నడుగవలసి శిష్యవృత్తి నుండ, చీకాకు పడి, వని కారు చిచ్చు సొచ్చి కాలఁజొచ్చె.

⁠ 40

వ⁠

ఇట్లు చైత్రవైశాఖమాసమ్ములలో మధ్యాహ్నకాలంబునఁ జిచ్చు దవిలి యడవి కాలందొడంగిన సకలమృగంబులు, ఖగంబులు రొదలు చెలంగఁ, బరువందొడంగె, నప్పు డాయోగి లేచి శిష్యుండు వెం టరా, మృగంబు వోలె పరువందొడంగిన,—

⁠ 41

ఆ.⁠

పోయిపోయి కొంతప్రొ ద్దొక్కచోటను నలసి నిలువఁబడిన యతనిఁ జూచి శిష్యవరుఁడు నగ్ని శీఘ్రత వచ్చె, నిం కొదుగరాదు మనకుఁ గదలు మనియె.

⁠ 42

వ.⁠

శిష్యునివాక్యమ్ము లాదరించి గురువును సాంద్రగహనగిరి హ్రదమ్ములు దాఁటి చనుచో నతనికి దాహం బగ్గలంబై యెండందాఁకి, జల

⁠