పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/138

వ.⁠

హిత వాచరించిన నిన్ను నెఱుంగ లేనైతినని, బహువిధంబులఁ బొగులుచు నాత్మబుద్ధి నిందించుచున్న యవసరమ్మున, సస్యసేని చనుదెంచి హతంబైన నకులంబును, ఖండితభాగంబైన సర్పంబును గనుఁగొని, యిది యేమని? జీవితేశ్వరు నడిగిన, నతండు గద్గదకంఠుండై నిట్టూర్పు నిగుడించుచుఁ దద్వృత్తాంతంబంతయు నెఱింగించె, నంత పుణ్యచారిణియగు నబ్భామిని దేవశర్మవదనమ్ముపైఁ జూడ్కి నిలిపి, యల్లన నిట్లనియె,—

⁠ 5

గీ.⁠

అధిప! యెవ్వఁడేని నపరాధియైనను ద్రుంపవలయు నతని దోసమనక, మున్ను వైశ్యు నొకని, నెన్నంగ మంగలి నొకనిఁ జంపె రాజు ప్రకటితముగ.

⁠ 6

క.⁠

అన విని పాఱుఁడు సతితో, వనితా! యాకథ యెఱుంగవలయును, నాకున్ వినిపింపుమనిన, నాసఖి తనభర్తకుఁ జెప్పఁ దొడగెఁ దాత్పర్యమునన్.

⁠ 7

సీ.⁠

మును పొక్కనగరమ్మునను వైశ్యుఁ డొక్కఁడు                     సౌవర్ణి యనువాఁడు సతియుఁ దానుఁ గాపురం బటు సేయఁ గలుగక కలిగెను                     గడసారి, సుతుఁడు చొక్కముగ నతఁడు పుట్టిన పదిదినములకు, నాతని తల్లి                     జముఁ గొల్వ వేగంబ జనిన పిదపఁ, దల్లిగండం బని తండ్రి యెత్తుకపోయి                     యూరి బయటను వానిఁ బారవైవ భూమిదేవి సతీరూపమునను వచ్చి వైశ్యబాలకు నెత్తుక వాంఛతోడఁ జన్ను గ్రోల్చియు బోషింపఁ జతురవృత్తిఁ బ్రబలె నానాఁటికిని వాఁడు భౌమి యనఁగ.

⁠ 8

వ.⁠

అంత నాభౌమియు భూరక్షణంబునం బెద్దవాఁడై స్వకులనిలయంబున వివాహంబైన భామవలనఁ గుమారకుఁ గుమారికలం బడసి యున్నయెడ,—

⁠ 9