పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/110

⁠

దననిలయమ్మునకుం జనియె, నట్లు గావున నితనికి హిత వాచరించుట కర్తవ్యం బను నవసరమ్మునఁ బింగళాక్షుండనువాఁ డదరిపడి డాసి యారాజుతో నిట్లనియె,—

⁠ 83

క.⁠

పగతునిఁ [గైకొన]ఁబోలునె తెగటార్పక యున్న, వాఁడె తెగటార్చుఁ జుమీ ...గి ...యైన ....వు ...గి ....కాల ....నట్లుగాదె ధృతి పగవాఁడున్.

⁠ 84

సీ.⁠

దేవ నాపల్కు సందేహమ్ము లే, దభి                     యాతి యైనను మాటలాడినపుడు పరమహితుండగు బ్రహ్మరాక్షసుచేత                     ధేనుద్వయము, కన్నగానిచేత నాయువు, నీఁబడె నవనీసురుని కన్న,                     నాకథ యెఱిఁగింపు మనినఁ, దొల్లి కలఁడు విప్రుఁడు ప్రతి[కల్యంబు నతఁడు] గో                     యుగమును మేపుచు నుండుగాన నట్టియావుల నొకచోరుఁ డపహరింపఁ దలఁచి నిశివేళఁ బోవ నాతనిశరీర మన్యగాత్రమ్ము సోఁకిన నరుదు నొంది యెవ్వఁడవు సెప్పుమన్న వాఁ డిట్లు పలికె.

⁠ 85

గీ.⁠

సాహసుండను బ్రహ్మరాక్షసుఁడ నీవు నెవ్వఁడవు నాకు నెఱిఁగింపు మిప్పు డనిన నేను జోరుండ నన, నతం డేమి గోరి యేఁగుచున్నాఁడ వని తన్ను నెలమి నడుగ.

⁠ 86

వ.⁠

ఏఁ దస్కరుండ సమీపగ్రామనివాసియగు విప్రుని గోయుగం బపహరింప నేఁగుచున్నవాఁడ ననిన, నారాక్షసుండును మద్గమనం బతనినిఁ బట్టుటకని చెప్పి యాయిరువురును నాభూసురుమందిరమ్ము ప్రవేశించి రయ్యవసరమ్మున,—

⁠ 87