పుట:పంచతంత్రము (బైచరాజు వేంకటనాథుడు).pdf/58

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గీ.

కఱవునకుఁగాక ము న్నొక్కకాఁపుకొడుకు, దారపుత్రాదుల వధించి తానె తినఁడె
యాపదలచోట నియమకార్యము హుళిక్కి, శాస్త్రమత మిది వలదు దుస్సంశయంబు.

505


క.

పోషించి చంప నోహో, దోషంబని బుద్ధి దలఁచెదో సస్యములం
బోషించి కాదె కోయుదు, రీషత్కల్మషము గలిగెనే యచ్చోటన్.

506


చ.

అమితవిరోధి వీవు నిమిషార్థము నీకు శరీరపాటవం
బమరకయున్న రాజ్య మభియాతులపా లగునట్లుగాన నా
శమునకు మూలమిచ్చెడువిచారము దూరముఁ జేసి చంపు ము
ష్ట్రము జఠరాగ్ని నార్పుత రసం బిడు మాకు దయామయుండవై.

507


చ.

మొఱయిడు 'స్వాశ్రితాననసమోవహిధర్ము' వటంచు వేదముల్
పరిజనరక్ష మేని కనపాయిని దానిఁ ద్యజించి సూనృతా
చరణముఁ బూనియుండెదవు చాఁగురె జీవితవిత్తమానభూ
సురహరణాధికార్యములఁ బో గణియింప రసత్యదోషముల్.

508


క.

బలసంపదవలెనో కే, వలసూనృతభాషణంబువలెనో నీలోఁ
గలతలఁపుఁ జెప్పుమని గా, సిలి యేడ్చినఁ గాకిఁ జూచి సింగం బనియెన్.

509


క.

మతిమీఱ మీకు నాచే, నితనికి నిర్భీతి దాన మిప్పించితి రుం
చితి రానోళ్లనె నేఁ డు, ద్ధతులై వధియింపు మనియెదరు కథనకునిన్.

510


క.

మతిఁ జూచునె శరణాగతు, హతుఁగా నెటువంటికుటిలుఁ డైనను బుణ్య
శ్రుతులు పనిగొను మదీయ, శ్రుతు లాకర్ణింపనేరుచునె మీకాఱుల్.

511


క.

శరణాగతరక్షణమునఁ, దురగక్రతుఫలము దొరకు దొరకుయశోలం
కరణభృతి గలుగుఁ దొలఁగు, న్దురితంబులు చేర వొండు దుఃఖౌఘంబుల్.

512


ఉ.

చేరదు కీర్తి గౌరవము చిక్కదు రాదు శుభంబు పుణ్యముల్
నీఱగుఁ బాప మంటుఁ బ్రజ నిల్వదు కొల్వదు కమ్మకట్టు వీ
రారులు లెక్కగాఁ గొన రహర్దివసంబు విపత్పరంపరా
భారము కొండలై పెరుగు బాపురె సత్యములేనిపట్టునన్.

513


క.

కృపఁ గట్టిపెట్టి మీపా, పపుబుద్ధులఁ బట్టిపట్టి పగవుట్టి వీని
ష్కపటుఁ గథనకునిఁ బొరిగొని, నెపపడి పడియుండువాఁడనే నే నకటా.

514


వ.

అని ముగియం బలికిన హృదయనిర్భిన్నకాలాయసం బవ్వాయసంబు మృగపతి కిట్ల
నియె.

515


చ.

చెవిఁ జొర వేను విన్నపము జేసినమాట లొకించుకేనియున్
శివశివ యెంతవేడ్క యనుజీవులచావులఁ జూడ నిన్ను రే