వ. | అప్పలుకులు సిద్ధాంతీకరించి యవ్వంచకం బట్ల చేసెఁ జేసి ముహూర్తమాత్ర మూర | 548 |
క. | తడవయ్యె నీటిలో ని, న్నిడి మే నేమైన నానెనే తనివిసనన్ | 549 |
క. | ఈవంచకంబు నామా, యావాగురఁ జిక్కె దక్కె నసుపంచకమం | 550 |
క. | అసమోదక మంటఁగ నా, నె సమృద్ధము లంగకములు నీపాదముక్రిం | 551 |
క. | మెత్తనగుఁగాని శీఘ్రము, గుత్తముగా వెన్ను ద్రొక్కు కొనియున్నపదం | 552 |
క. | పోఁగుఁగఁబో యీ వాఁకట, జాగేమిటికంచుఁ బలుక సంక్షుద్బాధా | 553 |
క. | పై దారుణముగ నూఁదిన, పాదము దివియుటయు గచ్ఛపము సంతోష | 554 |
క. | క్రకచా యీచాడ్పున న, క్కకు మోసము గల్గియుండఁగా మఱి నినుబోఁ | 555 |
క. | వెడమాయనక్కమాటల, కడవికిఁ జని తిరిగి వచ్చి యప్పటియుం దా | 556 |
క. | అనిన విని శింశుమారుఁడు, వనచరు నీక్షించి యింతవాఁడవు గాకుం | 557 |
వ. | అని యడిగిన బహుమానుండు. | 558 |
సీ. | కల దొకదుర్దాంతకాంతార మరవిందబంధుఘృణ్యంతర్థిపాదపంబు | |
తే. | మసృణతరవేదనాకంపమాన మగుచు, వెగ్గలంబైనధృతి జారి యగ్గజారి | 559 |
క. | ఈరీతిఁ గడుపునొప్పిం, గూరాకై యుడికి గోఁడు గుడుచుచు శుండా | 560 |
చ. | తనదెసఁ జూచినాఁడవకదా ఘటకా కటకాంతభూమికిం | |