| క. | ఘనరభసంబునఁ గదియం, జనునపు డక్కమఠవిభుఁడు స్వగతంబున ని | 534 |
| ఆ. | సకలదుష్టజంతుసంక్రాంతజలదుర్గ, సీమమందు వెట్టచెట్టలేక | 535 |
| ఆ. | రొయ్యపుర్వు గ్రొవ్వి రోధోవసుంధర, కెగసి తెగినపగిది నిట్టులేల | 536 |
| క. | కాలంబు దాఁట నెవ్వరు, చాలుదు రని వగచి నిరవసాదవిషాద | 537 |
| క. | రాతింబలె నతినిశ్చల, రీతి న్నిలుచుటయుఁ గని గరీయఃక్షుద్భా | 538 |
| క. | పొదివి తెకతేఱఁ గలిగెం, గద నాకీకమ్మతేనెకరుఁడని దానిన్ | 539 |
| క. | విఱుగుట గానక నెరయం, దఱతఱకలువాఱఁ గొంతదడ వది గొఱికెన్ | 540 |
| వ. | ఇట్లు మృగధూర్తదశనదంశననిర్విశకలితమర్మంబై యక్కూర్మంబు తనలో | 541 |
| చ. | జరుగదు రోసి షో విడువఁజాలదు వేసటలేక కోఱలం | 542 |
| క. | అని నిశ్చయించి ధీర, త్వనిరూఢుం డగుచుఁ గమఠవరుఁ డానక్కన్ | 543 |
| క. | మఱవక యేఁడులుపూఁడులు, గొఱికిన నాయొడలు మృదువగునె నీ కేలా | 544 |
| క. | నానక మృదుమార్గమునకు, రాజేరదు మేన నీచరణ మనఘా నా | 545 |
| క. | చెన్నార నపుడు చేసిన, వెన్నవలె న్మెత్తనగుదు విపులవసాసం | 546 |
| క. | తనివిసనఁ దినకపోవని, మనమునఁ దలపోసి రోసి మనుగడపై నీ | 547 |
