| ఉ. | ఆతనిఁ జూచి యిట్లనియె నట్టిద తప్పదు నాఁతి నీతితో | 436 |
| క. | కులసతి యుత్తమురాలని, తెలిసియు నీతల్లి మనసు దెలిసియు దగదీ | 437 |
| క. | నావిని యతఁ డిట్లనుఁ జెడు, త్రోవలఁ బోకుండ మదవతుల నెప్పటికిన్ | 438 |
| క. | మిన్నులపైఁ బోవదుగద, యిన్నేలనెకద మృగాక్షి యిటు లెవ్వరికిన్ | 439 |
| క. | పరసతి నని చని యనుఁగుం, బురుషునితోఁ గూడి నిలయమున వాఁ డొసఁగన్ | 440 |
| క. | ననుఁ జూడఁగలవె తొల్లిటి, ఘనజఘనలకైతవంబు కతలుం గితలున్ | 441 |
| ఉ. | ఇచ్చట నుండ నేల తొలియిర్లుపడం బసిబిడ్డతల్లితో | 442 |
| క. | అని వేగవతీజలములఁ, గొని యామణిమంతుఁ దోడుకొని మృదుగతులన్ | 443 |
| ఉ. | అంతట వేఁడివేలు పపరాద్రిం దిరోహితుఁ డయ్యె వాసరాం | 444 |
| వ. | ఏగి యఖండోత్కలికుం డగుహలికున కిట్లనియె. | 445 |
| ఉ. | నాపడుబాటు కే వగవ నా కనుకూలగతిం జరించు నీ | 446 |
| క. | ఉండుదునా యన నాయన, మండుచు నిట్లనియె మంచిమాటే యిది మా | |
