| చ. | సుడివడి యింటిత్రోవ యనుచుం బెరచొప్పునఁ బోయిపోయి యా | 270 |
| క. | ఈరము లూఱట నొందక, దూఱును నో రలయ నలున దూఱుచు రొంపిం | 271 |
| శా. | ఆయుగ్రాటవి వొక్కచోట భయదంబై తోఁచురక్షోవట | 272 |
| క. | ఆవటమునఁ ద్రింశద్వ, ర్షావధిగా నున్నభూసురాసురుఁడు విశా | 273 |
| క. | మనుజులు మిట్టాడని యీ, ఘనగహనంబున నిశీధకాలమునం జ | 274 |
| తే. | ముంచుకన్నీరు మంచున మోముదమ్మి, వాడియున్నది దీర్ఘనిశ్వాసనిహతిఁ | 275 |
| క. | అనుమానింపక తనుభృ, త్తనువిసర నపారసప్రదానవిధాన | 276 |
| క. | వినయవిశాల విశాలా, వనిపాలునిపుత్రి దైవవశమున నస్మ | 277 |
| శా. | ఏ నిల్సేరుట యెట్టు లీపడినవాఁ డెవ్వాఁడు వర్షాతమః | 278 |
| మ. | అతఁ డత్యంతతమప్రసన్నహృదయుండై పల్కె నే నంచిత | 279 |
| క. | గురుఁడ నిది శిష్యురా, లీతరుణీమణి గవయ దుష్కృతం బని మదిలో | 280 |
