| వ. | ఆదిత్యచోదితుండై క్రోధించి. | 257 |
| శా. | అయ్యో నేఁ డిట కేఁగుదెంతువని నీ కాశించి యిచ్చోట గ | 258 |
| చ. | కడువడి రెండుజాము లరుగం బరిరంభణ మీఁదలంచి నీ | 259 |
| క. | కడుసరసములకుఁ బ్రొద్దె, క్కడిది దురంతోపగూహగతులకుఁ బ్రొద్దె | 260 |
| ఆ. | కొదవలేక రతుల గోవావుఁగోడెనై, పొదలఁ బెద్దతడవు ప్రొద్దులేదు | 261 |
| క. | అని చిందరేఁగిన ట్ల, చ్చెనఁటిధరాసురుఁడు చెంతఁ జేపడిననిధి | 262 |
| క. | చనఁ దనకు మనసువచ్చిన, పని యది గా కునికిఁ దీరఁ బట్టక చనుఁగా | 263 |
| క. | సరిప్రొద్దున నరునెంచితి, నరుణోదయసమయ మెట్టు లయ్యె దురంత | 264 |
| క. | కామాంధోపి నపశ్యతి, నా మును నే విన్నదాననకదా వెఱఁ గే | 265 |
| క. | నానీరచరాగ్రణి బహు, మానున కిట్లనియె నట్లు మహిసురుఁ డన్య | 266 |
| క. | మహిసురుఁ డట్లరిగిన న, మ్మహిళారత్నంబు తొడసు మాలితి నని దు | 267 |
| చ. | ననదసమృద్ధి నీలికడవంబలె నంబర మొప్పఁ జంచలల్ | 268 |
| క. | ఇది రాయిరప్ప పల్లం, బిది మి ఱ్ఱిది మాకుమట్ర యిది పా మిది గా | 269 |
