క. | దూరితగరుదుత్కరువి, స్రారుణఘనలోహితాకృతాకృతి నతనిన్ | 159 |
క. | ఓరీ నీ వెవ్వఁడ వీ,తీ రేమిటికైతి వనిన ధృతిపెంపున నా | 160 |
క. | ఎఱిఁగించిన మించిన నివ్వెఱ నిట్లను ఘూకలోకవిభుఁ డిట్లగుటే | 161 |
వ. | దివస్పతికి బృహస్పతియుంబోలె మేఘవర్ణునకు ముఖ్యప్రధానుండవు నీతిపథికుండవు | 162 |
చ. | తనపెనుగాకిమూఁకల నదాటున నీభటకోటి చుట్టి కా | 163 |
చ. | ఘోరబలుం డగాధతరుకోటరదుర్గవిహారి రాత్రిసంచారనిరంకుశుండు పటుశౌర్యధనుం దరిమర్దనుండు క్రూ | 164 |
క. | అరిమర్దను నిటఁ గని మని, తిరిగినజమునోరు దన్నితివి నాబుద్ధిం | 165 |
ఉ. | చూచి హితప్రధానుఁ డనుచు న్మదిఁ బెద్దయు నమ్మియుందు ని | 166 |
తే. | ఎఱుక పిడికెడుధనమందు నిది నిజంబు, నెరయ నీమూఁక మున్ను న న్నెఱుఁగుఁ గానఁ | 167 |
తే. | తోడిమంత్రులజాడ నాదుర్మదాంధుఁ, డాడిన ట్లాడ కుచితకార్యంబుఁ జెప్పి | 168 |
క. | ఆవేళ ఘూకపతి నయ, కోవిదు లగుమంత్రివరులఁ గూర్చి ప్రభుత్వ | 169 |
తే. | చెప్పి వాయసరాజన్యశేఖరునకు, మాననీయుండు ముఖ్యప్రధానుఁ డితఁడు | |