| దీని కెయ్యదితెఱఁగు వేర్వేర పలుకుఁ, డనిన నయదక్షుఁ డందు రక్తాక్షుఁ డనియె. | 170 |
క. | చేరినమృత్యువు రిపుఁ డ, క్రూరాత్ముఁడు చిక్కినప్పుడు కొంకక చంపం | 171 |
సీ. | ఇతఁడు వాయసధరాపతికి మాన్యుఁడు ముఖ్యదండనాథుఁడు నీతిధాముఁ డనుచు | |
తే. | చిచ్చు దొలిసొచ్చి వృక్షంబుఁ జెఱిచినట్లు, పొదివి నానాటి కభివృద్ధిఁ బొంది పిదప, | 172 |
క. | అని రక్తాక్షుఁడు చెప్పిన, వినఁగూడక ఘూకభర్త విశ్రుతనయధీ | 173 |
క. | శరణాగతు రక్షించిన, కరహితచరితున కిహంబుఁ బరముం దురగా | 174 |
తే. | అనుచు నాథుఁ డాడిన నద్దివాంధ, వల్లభుఁడు విని దీప్తాక్షువంకఁ జూచి | 175 |
క. | క్రూరాక్షునినీతి సుధా, పారంపరి యెట్టిదుస్స్వభావుఁడు జంపం | 176 |
క. | ఈరీతి నీతి గలిగిన, సూరిజనుం డేల చెఱుపఁజూచుం జనతా | 177 |
క. | నావిని యరిమర్దనుఁ డురు, భావుని దీప్తాక్షుఁ జూచి ప్రభునీతికళా | 178 |
చ. | కుండినరాజధాని వసుగుప్తుఁ డనం బ్రధానసార్థవా | 179 |
క. | అలరుంబ్రాయపుఁగన్నుల, కలికికి ముదిమఁగడు బూచిగావున గవియ | 180 |
క. | వెతలంబొగులుచు నెట్టన, రతిగతికిం బిన్నపడుచ రారమ్మనుచుం | 181 |
మ. | పలితశ్మశ్రుశిరోజరోగలతికోపఘ్ను న్ధనుర్భంగురున్ | |