| వ. | అప్పు డమ్మహీపతి నిద్రావిరహితుండై యుండుటం జేసి యదరిపడి తనపదతలంబు | 322 |
| ఉ. | దీవియఁ దెచ్చి చూడుఁడు మదీయశరీరము తేలు కుట్టిన | 323 |
| క. | పొడగాంచి యిదియె కఱిచెం, బుడమిధవునిదేహ మనుచుఁ బొడవడఁగింపన్ | 324 |
| వ. | అని యిట్లు దమనకుండు చెప్పిన విని పింగళకుండు నాపరాక్రమం బెఱింగియు | 325 |
| ఉ. | కొమ్ముల గ్రుచ్చి యెత్తియును ఘోరఖురాగ్రనిపాతనంబులన్ | 326 |
| వ. | అనిన విని పింగళకుండొక్కింత చిత్తక్షోభంబుగా దమనకుం జూచి నీ వింతట నరిగి | 327 |
| ఉ. | ఇంతటివానిఁ జేసె నృపుఁ డింతధనం బొడఁగూడెఁ బక్ష మ | 328 |
| వ. | అని చెప్పి మఱియును. | 329 |
| సీ. | ధనవంతు గర్వంబు దార్కొన కేలుండు, వ్యసని కాపద యేల పొసఁగకుండు | |
| గీ. | గాని గుణములు విడిచి పుణ్యానుకూల, వర్తనంబుల నిహపరవైభవములఁ | 330 |
